Sararsa da gönül yaprakları bahardan ırak.

Neden uyanacaksam
Ateş fışkıran gözlerine
Dudaklarında ışıyan ipeğe
Beni bensiz sevişine sarılmışken
Neden uyanacaksam yalnızlığa
Daha çok uyumalı
Daha az sensiz kalmalıyım
Sararsa da gönül yaprakları bahardan ırak
Sen yorgunu yüreğimle yeşermeliyim

Bak yağmurlar da düşmez oldu üzerime
Anladım sen varsın damlaların neminde
Bir tutam hayâl yoksunu ben
Hiç olmadım ki ziyan mavisi gülüşünde

Bilirim solursun bir başka nefesi
Oysa ben
Sokaklara bizi yazmaktan
Issız kaldırımlarda papatya falı bakmaktan
Her doğan güne seni sormaktan
Vazgeçtim cân

Güzel yüzlüm, ayperim
Kıskanma sakın güneşi
O ki anlatır ışıkları ay grisi hisleri

aks