Şark kurnazlığı

" Şark kurnazlığı" dedikleri tam da bu olsa gerek. Ver doları; al halkın rızasını. 

Halkı, iktidarına isyan eden Libya lideri Kaddafi, hemen açıvermiş kesenin ağzını. Gıda yardımı... Harçlık vermek... Aile bütçelerine 500 Libya Dinarı ( 400 dolar) yardım... Kamu çalışan maaşlarına% 150 zam... 

Bu tavırlar size de tanıdık geliyor mu? Dünyanın neresinde olursa olsun kestirmeden, popilist uygulamalarla halkı kandırmaya çalışmak politikacının tedavi edilemez müzmin hastalığı heralde. Sorumluluk ve insiyatif alıp sorunlara köklü çözümler üretmek yerine, halkı küçümseyen, aşşağılayan davranışlar geliştirmek. 

Peki, Yazlıklara kömür yardımı yapmak, Un, pirinç, şeker vererek oy avcılığı yapmak ne oluyor? sizce. Üretimi, sanayiyi, AR-ge'yi teşvik edip hızla, işsiz yığınlara iş olmak çare olmak varken; ilk kez işyeri açacaklara 27.000 lira hibe neyin rüşveti? İşyeri olup da işini büyütmek isteyen, değil 27.000; 270 lira için kıvrananların günahı ne? "Günah da sevap da gizli" deyip alay-ı vala ile davul cümbüşle yapılan yardımlar ne anlama geliyor? Fakir; ama gururlu olan, evde çorba kaynatamazken, ramazanı bahane edip etli pilav ayran ikram edenlerin maksadı ne sizce? Yardım etmek mi? Satın almak mıdır halkı? 

Ha Libya'da dolar dağıtmışsın; ha yazlıklara kömür. Değişen bir şey var mı acaba? "Şark kurnazlığı" coğrafya tanımıyor. O kurnazlağa tenezzül edenler ve o kurnazlara kandırılmak isteyenler, sıraya girdikçe "Şark cephesinde değişen bir şey yok" diye daha, çoook inler benim güzel halkım. 

Şark kurnazlığına ve kurnazlarına karşı bildiğim en etkili ilaç, bütün sorunları politikacılara bırakıp topu taca atmak yerine, halkın kendi sorunlarına sahip çıkıp kafa yorması, çözüm üretme çabasıdır. Tabi o halk kendisini kendisine, milletine ve gelecek nesillere karşı sorumlu hisseden bireylerden oluşuyorsa... 

Yoksa " Benden sonrası tufan" diyen daha, çooook yamyam kanını emer. Uyan!, Aç gözünü! Eyyyy! benim güzel halkım...