SAHAFÇA

http://blog.milliyet.com.tr/sahafca

05 Temmuz '18

Kategori: Şiir

Okunma Sayısı: 29

Senle Sönsün

adaktım gelmelerine

bir yerim eksilirdi her seferinde

her seferinde

biraz daha ateş alırken kalbim

“sevdanın sıcak teriyle”

donardım arkanda bıraktığın tipide

/aşkın ilk kurşunu senden geldi

onun, ikinci yüzünü de sende gördüm/

giderdin, sesin kalırdı

kanattığın yeri oyardı gizli bir el

ölümcül sancılar başlar

sarar melânkolin

kara sözcükler uçuşur etrafımda

en has belâlısı olurdum gittiğin yolun

düşmanca bakışlarımdan lânetler yağardı üzerine

taş üstünde taş kalmazdı da

dünya başıma yıkılırdı sanki

kim konuşur, kim susar

duymazdı sese sağır düşen kulağım

gece körüne tutulur gözüm

göremediğim mavisinde

köpürür kapkara deniz

azgın dalgalarında savurur dururdu beni

“bana kuvvet ver” dediğimi duymazdı Tanrı

görebildiğim kadardım da

hüzün sarhoşluğundan

belki de, ben duymazdım onu o anda

bir dağ dikilir önüme

aşamaz, akamazdım kalabalıklara

gölgemden korkardım

yalnızlığımı gecenin dizine dayayınca susardı bedenim

kalabalığım da, yalnızlığım da sendin benim

aşkınla doluyken ben/de bendim/den taşardım ki

o vakit, yarılır kara dünyanın karnı

serilirdi ortaya yeşillikleri

varsan var, yoksan yokum

sensizliğim, yerle gök arasındaki boşluk

eksik dünyada eksik bir ben

billûr suyun /dan dudağıma değmezken

toprakta can bulmayan tohum

ölümün elindeki y o n t u y u m

bırakma ellerimi

dilsiz dillerimin dili

gönül bağımın tek gülü

içime akan saklı suyunla yeşerdiğim gün doğumlum

gecemi ışıtanım

karanlığa senle geçer gücüm

senle yaşlansın yüzüm

senle sönsün güneş, gökteki yıldızlar ve ay…

22 Aralık 2010

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (2)

Yürekte okyanuslar olmasa bu satırlar dökülür müydü sayfalara... Ü

Kerim Korkut

11.07.2018 22:22

Cevap :: Dökülmezdi elbette ama benden senden ondan illâki okyanusta kalan birilerinin hikâyesi gelir düşer kaleme. 12.07.2018 16:04

Bazen kalabalıklarda bile yalnızdır insan. Eğer değer verdiği, yanında olmasını istediği kişi yoksa... işte o zaman yapayalnızdır. tipi de üşütür ağustos sıcağında, rüzgar da titretir. Güzeldi.

papatya650

11.07.2018 16:35

Cevap :: Yoksunluk kadar insana koyan olgu var mı ki? Evet dediğiniz gibi. Yanan ev ışıklarının içinde karanlık hissedilmesi gibi. Teşekkürlerim çokça. Okuyan gözlerinize, yazan ellerinize sağlık. Sevgiyle kalın. 12.07.2018 15:58