Şerre yorulma(k)

Yorgunum...
İç sesimin vicdan muhasebesi matematiğimin ne kadar kötü olduğunu yüzüme vuruyor...
Yorgunum...
Düşüncelerim hızlı, nefes nefese ve zorlukla yer buluyorlar kalemimde...
Yorgunum...
Kalbim çatıdan sarkan sarkıtlar gibi...Soğuk ama kırılgan...
Yorgunum...
Etrafım alacakaranlık kuşağının korkutmayan oyuncularıyla dolu...
Yorgunum...
Yüzümdeki her çizgi hapishane çentiği gibi çoğalıp duruyor....
Yorgunum...
Eksik kalanlarım var benden uzakta beni de bu uzaklıkla eksilten...
Yorgunum...
Cevabını bilmediğim sorular dönüyor başımda alıcı kuşlar çöl sıcağında...
Yorgunum...
Üç adım atıp iki adım geri çekiliyorum içimde hain bir yeniçeri...
Yorgunum...
İhaleme fesat karıştı kapatamadım düremedim bürokrasimin defterini...
Yorgunum...
Selam verdim rüşvet diyip almadı bazıları ve kendime borçlu çıktım durduk yerde...
Yorgunum...
Dağıttığım her kelime hariçten her gazelim havada kayboldu gitti...
Yorgunum...
Sözlerim uçunca yazım kalmadı kalemim kırıldı içten içe...
Yorgunum...
İşte hepsi bu... 

Saygılar efendim... 

Daha fazlası: http://nonethelessh.blogspot.com