sessiz kal hayatımda...

Neden bu sessizliğin
yüzüme haykıramayacağın için mi
söyleyecek tek kelime bulamadığın için mi
öylesineydi ve geldi geçti cümlesini kendine yakıştıramadığın için mi
böyle değildin sen
böyleydinde ben mi anlayamadım
sen buydun, ben mi göremedim
sessizlik mi senin kaçış yolun
ya sessizlik nasıl kaçsın senden?
hepsi yalandı da, sessizliğin mi tek gerçek olan
seninle beraber yeni umutlar büyüdü içimde, istemesemde
şimdi kırıntıları var içimde sadece
onlarda yok olacak merak etme
bir gün olur, bakmaz gözlerim telefona artık
bir gün olur, bekleyişlerimde biter...
sana olan umutlarda tükenir
hep böyle olmaz mı zaten?
bilirim, merak etmezsin ama yinede söyleyeyim
merak etme canım
şaşırmadım, ne oluyor, nerdeyim demedim hiç
yabancı gelmedi ki bana bu sessizlik
tanıyordum onu seni tanıdığımdan daha iyi.
geri dönme sakın olur mu
dönersen dayanamam belki
mantığımı dinleyemem belki
dönme ne olur...
ben bitiririm içimde ki seni
sen merak etme canım
bitiririm içimde ki tüm insanlığı.
teşekkür ederim
hazır olmadığımı hatırlattın bana
hazır değilim sevmeye
hazır değilim yüreğimde hissedeceğim acılara.
ben o acılardan kaçtım
sevgilerden kaçtım
bir kaçış daha istemiyorum hayatımda
sen sessiz kal yine olur mu
baksana, sanki alışıyorum bunada...
ama hala hissediyorum seni
hala titretiyorsun içimi
geçecek, bitecek inanıyorum
sen dönme geri sadece
sessiz kal benim haytımda
sessizliğin zamana yenik düşüyor çünkü.
sessiz kal benim hayatımda
çünkü acı verirsin bana biliyorum
sessiz kal, bu sessizlik yakışacak sana...