Sessiz vedaya sessiz kalamadım

Merhabalar sevgili dostlar…

Çok üzgünüm. Maalesef Milliyet blogdaki en iyi dostum. Meftun Dinçel beyin sağlık sorunları nedeni ile artık aramızda olmayacağını bildirdiği mesajını yeni aldım. İlk bloğuma yorum yapan ve sonrakilerde de beni hiç yalnız bırakmayan. Her zaman desteğini hissettiğim Meftun bey artık burada değil. İlk hissettiğim şeyse öksüz kaldığımdı. Henüz kendisiyle irtibata geçemedim. İnanılmaz derecede meraktayım. Ciddi bir şey olmadığını ümit ediyorum. Belki kısa bir süre burada bir şeyler paylaştık ancak yoğun ve samimi oldukları için kimi insanların bir ömür kuramayacağı bir iletişimimiz oldu kendisiyle. Yazılarını hep zevkle takip ettim. Çok gerçek ve içinden geldiği gibi kendine has o lezzetli uslubuyla süslediği yazılarını okuyamayacak olmak. Yazdığım yazılarda ondan bir yorum alamayacak olmam beni tarifsiz derecede üzdü. Hele ki bunun hastalık sebebiyle olması iki kat üzülmeme neden oldu. Onun yazılarını okuyan ve benim gibi Milliyet Bloğa ilk yazısına yine ilk yorumu Meftun beyden alan pek çok arkadaşım olduğunu biliyorum. Her an takipte ve kapısı gelen herkese sonuna kadar açık olan, gönlünde herkese yer ayırmayı, onure etmeyi bilen, nazik sevgi dolu bir insan Meftun bey. Onun bu sessiz vedasına sessiz kalamayacağım için yazma ihtiyacı hissettim. Kendisini eskisinden daha sağlıklı olarak yine o lezzetli yazılarını yazarken burada görmek en büyük arzum.

Blog ve gönül dostuma mesajımdır… ( okuyacağını umuyorum )

Özlenmektesiniz Meftun bey bir an önce iyileşip yuvaya dönünüz. Gözüm kapıda merhaba ben geldim demenizi bekliyorum. Benim gibi sizi seven blog dostlarınızın da aynı şeyleri hissettiğine eminim. Hastalanmaya bizi böyle üzmeye sizden mahrum bırakmaya hakkınız yok…

<ı>

<ı>(Blogtan kimi sağlık problemlerim nedeniyle ayrıldım. Seni çok seven bu dostunu hiç unutma olmaz mı ? Meftun Dinçel )

Yazdığı mesajda beni unutma demişsiniz; biz dostlarımızı yüreğimize kazırız, sizi unutmak mümkün mü sevgili dostum… Ancak sizin gibi bir gönül dostuyla daha çok anılar biriktirir yazılar ve yorumlar paylaşırız umudum vardı. Eskisi kadar kuvvetli olmasa da hala bu umudum devam ediyor. Yüzümü kara çıkarmayın da gelin ne olur...

dostluk dediğin sert kayaya benzer
kötü günde arkanda destek olur
sel gibi yıkıcı bahar gibi neşeli
her zaman kara günde aydınlık olur.


toprak gök yüzünün dostu
çorak kaldığında yağmuruyla gösterir dostluğunu
iki ayaklı gezegen bazı akıllılarda
ellerinde ki kiri gösterir.
düşünmez ve de bilmezler ki su kiri götürür
gerçek dostluğu ancak ve ancak ölüm bitirir...



En güzele emanetsiniz....

Sevgi ve Saygılarımla...

Sn.U