Sessizliğine yalvardım gecenin, dinler mi beni.

Nasıl da saklamışım gözlerimdeki yansımanı.
Baktı bana birden, gel de kıskanma rüyâlarımı.
Öyle duru, öyle güzeldi ki gönle akan anları,
Doyasıya sarıldım, hiç ister miydim uyanmayı.

Bozkırlarında koştum sana esen rüzgârların.
Dikenlerine dolandım seni vermez çalıların.
Hiç gülmedi kaderim, çektiğim senin kahrın,
Kansam da aşka, sonu selamet değil sabrın.

Sessizliğine yalvardım gecenin, dinler mi beni.
Gri hüzündü kucaklayan hep, gözlerdeki nemi.
Tükendi umutlar tanrım, açsam sana ellerimi,
Kabûl olur mu dualarım, bir anlatsam sevgimi.

Anladım ki o bir melek, sanki Râbb'in hediyesi.
Kıyıp da bakamadım, hâr-u câna düşen gölgesi.
Söz verdim ağlamayacağım, serde onun nefsi,
Ruhum bile anladı, umutsuz bir aşk bizimkisi.

aks