Sevgi eksikliği

Güzelliklerinin farkında bile değiller çünkü kimse onlara güzelsin dememiş bugüne kadar. Zevkten, renkten, duygudan, sevgiden yoksunlar. Renk derken elbiselerin renklerini kastedmiyorum, hayatın renklerinden bahsediyorum. Çocukluklarında anne ve baba tarafından karşıdan seviliyorlar, kucağa alınıp okşanma olmayınca bu sevgiden yoksun olarak büyüyor çocuk. Bütün gereksinimleri fazlası ile yerine getiriliyor. Evin bahçesinde yok yok çocuğun mutlu olması için ama hepsi suni. Bir parkta bulunan bütün oyuncaklar evin bahçesinde mevcut. Ama kendi başına oynamak zorunda arkadaşı olması şansına bağlı.

Okulda ise her turlu donanim mevcut, dort dortluk bir egitim, okula gitmeyen cocuklardan aileler sorumlu, ogle yemegi bazi sehirlerin okullarinda 50, cent bazi bolgelerin okullarinda bedava. Ogrencileri evlerinden otobusler getirip goturuyor. Cocuklar isteyerek gidiyor okula cunku orada arkadaslari oluyor. Muzik aleti calmak isteyen cocuga ilgi alanina gore enstruman zimmet ediliyor. Yani cocuga verilen deger muthis. Genelde basarilar cocuklar basarisizlarda yaz okuluna kaliyorlar. Yaz okuluna kalanlar bir sonraki sene ayni duruma dusmemek icin daha fazla calsiyorlar. Cocugu spora tesvik etmek icin hic bir seyden kacinilmiyor. Buraya virgul koyarak konuya devam edelim, evde cocuk var diye cift eglenceden geri kalmiyor, yada ise gitmemezlik yapmiyor evin hanimi.

Babystar (cocuk bakiciligi) denen kavram var. Ciftler ya eve cocuk bakicisi cagiriyorlar yada cocuklarini cocuk bakicisinin evine birakiyorlar. Tabiki cocuk kucuk yastan itibaren alisiyor bu duruma. Paraguayli arkadasimin evinde kaliyordu cocuklarina bakan bayan. Sabah kahvaltisini cocuklarin onune koydu, cocuklardan biri yemegini yedi digeri ise yemedi cocuk bakicisi, yemegini yemeyen cocugu uyardi yemegini yemesi icin, yemeyincede tabagi cocugun onunden alarak kaldirdi. Cocuk basladi aglamaya cocugun anne babasi ile olanlari seyrediyoruz. Cocuk anne ve babasindan yardim bekliyor, onlar ise hicbir mudahalede bulunmadilar. Sonunda cocuk, bakicisindan ozur diliyerek boynuna sarildi, bakicisida tabagi tekrar cocugun onune koydu. Hayret ettim cocugun yirtinircasina aglamasina karsi, anne ve babasinin mudahale etmemesini. Tanik oldugum baska bir olayi paylasmak istiyorum sevgi uzerine, Alexandria yat iskelesinde oturmus dogayi seyrediyordum. Burada buharli bir vapur var, ozel yoplantilarda kiralanabiliniyor. Kaptan vapurun girinde konuklarin elini sikiyor hosgeldiniz diye, gelin ve damat iskelede profosyenel bir fotografciya poz veriyorlar ikiside birbirine yakismis Allah mesut etsin. Konuklarin vapurda yerini almasi ile gelin ve damatda vapura bindikten sonra tam su guzellige bak derken, biraz once gelin ve damatin poz verdigi yerde, anne, baba ve oglunun yanyana resmini cekmeye ugrasiyordu. Ugrasiyordu derken, baba ve oglanin arasindaki mesafe yaklasik bir metre idi. Ne kadar ugrasti ise oglunu babasina yaklastiramadi. Resmi o sekilde cekmek zorunda kaldi. Soyle bir zaman tunelinden gectim. Bir sigara yaktim ve dogayi seyretmeye devam ettim.