Sevmek yürek ister

Bazen düşünüyorum da karşımızdaki insanları aslında inanmadığımız şeylere inandırmaya çalışırız. Birkaç cümle karşımızdaki insanı alabora da edebilir. Sonuçta ne kadar temkinli olsak da, insanız ve yadsınamaz bir gerçek var bünyemizde, kalbimiz. Yaralamak kolaydır, tamiri ise çok zordur. Erkeklerle kadınlar arasında bu bağlamda hiç fark yoktur, hatta kadınlar biraz daha acımasızdırlar bu konuda. Kestirip atarlar birşey onlara hitap etmediğinde...

Neden diye sormaya hiç gerek yok güneş gibi görürler kendilerini etraflarında dönese bizler oluyoruz onlara göre. Görsel anlamda da duygusal anlamda da bu böyledir. Haliyle böyle olması normal belki de, çünki aç bir toplumun insanlarıyız. Kendimce böylemiyim, değilim desem amann, hadi canım sözlerine muhatap olup duracağım. Öyleyse boşver kim ne düşünürse düşünsün demeyi de yediremiyorum açıkcası.

Bildiğim tek şey var o da bugün ne olduğum, yarına bakmaya daha saatler var. Dedim ya dünyam kırma , yıkma eksenli olmadı hiçbir zaman, olmayacak da.Ne yazık ki, yüz yüze söylenmesi gerekenleri burada kaleme alıyoruz, bu söylenenler açısından belki güzel, türlü kurallar var, o olmadı değiştir bir daha yolla, olmazsa, özünden taviz ver bir daha yaz. Sonu da yok başı da. Gerçeklerle yüz yüze gelindiğinde söylenen iki kelime insanın yüreğine bıçak gibi saplanır. Bu da karşımızdaki insanın kırılma noktasını belirler, ya yıkılır ya da karşılık verir.
İmkansız olan şeyler vardır elbet, ama herşeye rağmen tüm olumsuzluklara rağmen tek şey vardır. Sevinç ve hüzün bunları yaşatanlar da, yaşamaya sebep olanlar da hep yaşasınlar, derler ya insanlar hakettiklerini yaşarlar diye. Bugün de aynen öyle bir gün, siyah bir gün, tüm güzelliklere rağmen.

Kardelenler narindir, onlara iyi bakalım, zor bulunurlar ve nazlıdırlar....