Şeytanın hatırası

Milletçe yasa boğulduğumuz, üzerimize yığınlar halinde gelen şehit haberleriyle rahat bir soluk almayı bile ayıp saydığımız şu günlerde naçiz şahsım için ziyadesiyle değerli olan yeni romanımın yayın hayatına başladığını duyurmak istemezdim.

Hayalim ve isteğim ülkemin keyifli günler yaşadığı bayram öncesi bir dönemde sevinç, huzur ve içime sindirdiğim bir başarmışlık duygusuyla romanımı rafta görüp, tatlı tatlı tanıtımlar yapabilmekti. Maalesef mümkün olmadı ve besbelli bundan sonra da olamayacak...
Şeytanın Hatırası... Benim ilk göz bebeğim, ilk romanım, "Aşk Hiç Biter mi?"' den sonra Edebiyat alanına elveda demeyeceğimin ifadesi. Hikayeyi dinlediğim andan itibaren kendimi yazmaktan alıkoyamadığım, hatta ilahi bir güçle yoğun bir şekilde yazmaya sevk edildiğimi hissettiğim gerçek bir yaşam hikayesi.

Sizlere benim için buruk bir sevince dönüşmüş olan bu haberi duyururken tek tesellim ise romanımın konusunun yaşadığımız acı dolu ve umuttan uzak şu günlere çok da ters düşmeyecek bir akışta olması. Hikaye gerçek olamayacak kadar tüyler ürpertici. Ancak üzerinde düşündükçe dehşet verici bu yaşam hikayesinin, insanların hayatın hızlı akışına kapılmışken fark edemediği büyük resmi gözümüze sokmak için yaşatıldığına kanaat getirdim. "Şeytanın Hatırası", kaderin son derece zalimce davrandığı bir genç kızın intihara teşebbüs sahnesiyle açılıyor. Öyle ki ölümü acılarının son bulması için kendisine doğru açılan sıcacık kollar olarak görüyor. Bununla birlikte romanın ortalarına ve özellikle de sonuna doğru en korkunç olayın bile yaşanması gerektiği için yaşandığını, bir sebeple bu döngüde yer alması gerektiğini kavramaya başlıyorsunuz.Büyük resim dediğim hayatın anlamı bir bakıma.


Azrail'in en sevdiği yer, umudun bittiği yerdir...

Ölümü kurtuluş olarak görmeye yakışmayacak kadar genç, nahif ve savunmasız bir kız... Ancak bir ejderhanın ağzına yaraşacak alevlerle, yıllar boyu içinde büyüttüğü intikamını bir genç kızın saf varlığını kavurarak almaya yemin etmiş genç bir subay... Egoizmin doruğunda kendi bedensel doyumu ve çıkarları dışında hiçbir şeye değer vermeyen, buz tutmuş kalbi dillere destan güzelliğini dahi gölgeleyen bir karadul...

“Şeytanın Hatırası” umutsuzluğun, acının ve garezin, Yaradan’ın o mucizevi dokunuşuyla yaşama, affedişe ve umuda dönüşmesinin hikayesidir. Büyük resmi görüp güneşi gören ayçiçekleri misali yüzlerini umuttan yana çevirenlerin, kalplerinde her şeye rağmen affediş pınarının tatlı huzurunu bulabilenlerin romanıdır.

Çünkü umut varsa hayat vardır.