Siz olsaydınız nasıl cevaplardınız?

Yaşınız kemale erdiğinde, gençler size akıl danışır olurlar. Özellikle de aşk hayatları ile ilgili soru bombardımanına tutulursunuz. Hele bir de bu konuda ki söylemleriniz tuttuysa, ününüz kısa zamanda önce yakın çevrenize, ardından onların yakınlarına, derken onların da yakınlarına... Saadet zinciri gibi halkalar eklenir birbirine..

Bir bakmışsınız ki “Güzin Abla” oluvermişsiniz?

Bazı MB dostlarının bildiği gibi gazetecilik yapıyorum. Uzun zamandır “Ömer ağabey, Ömer aga, Ömer bey, Beyefendi, ağabeycim...” şeklinde başlayan mailler ya da mektuplar alıyorum. Bunların büyük çoğunluğunu aşk sızısı çekenler oluştursa da, işinde başarıyı yakalamak isteyenler, kendinin ya da bir yakınının sağlık sorunlarına çare arayanlar, Kayınvalidesi ile anlaşmazlığa düşenler, geçmiş yaşamında kendini Selçuklu hükümdarı olduğunu düşünenler...

Kimliklerini bilmediğim bu çare arayıcılarına dilimin döndüğünce, aklımın erdiğince cevaplar verdim elbet.Siz olsaydınız nasıl cevaplardnız acaba?

İşte MB okurları için seçtiğim iki ileti.

İleti I - ( 2007 Mart ayı)

Değerli Beyefendi!

1971 yılında Avustralya’ya yerleşmiş Bir aileyiz. Eşim de, ben de İzmirliyiz. İkimizin de yaşı ilerledi. Eşim burada iyi bir kariyer edindi ve gelir düzeyimiz çok iyi. Yaşam standardımız da Türkiye ortalamasının çok üzerinde. Ancak ben kendimi halen çok zinde ve genç hissediyorum. Kendime bakmayı seviyorum. Sağlık ve estetik sektörünü yakından takip ederim. Eşim her şeyden elini ayağını çekip resmen inziva yaşıyor. 2006 yılı Temmuz ayında Türkiye’ye geldim. 45 gün kaldım. Bu süreç içinde akrabaları ziyaret edip, kendime de zaman ayırdım ve bir tatil köyünde 15 gün geçirdim. İşte ne olduysa orada oldu ve ben yarı yaşımdaki genç bir animatöre önce ilgi duydum ardından da aşık oldum. ( Bu bölümden sonra detaylar var)

Şu an, eşim kemoterapi tedavisi görüyor. Sevdiğim genç adam “ Beni oraya al” deyip duruyor. O buraya geldiğinde çocuklarım durumu anlarlar diye ödüm kopuyor. Neredeyse altı ay oldu Türkiye’den döneli ama her anım onunla dolu. Çok çaresizim. msn de sizi tanıyan bir arkadaşım var. Ona anlatmıştım bana çare olabileceğinizi söyledi. Ne olur bana bir yol gösterin. Umudum sizde... (Melbournelu Madam)

İleti II - ( 2005 Kasım ayı)

Canım abicim,

Biz yakın olmasa da seninle tanışıyoruz. Bir çok arkadaşın sorunlarını çözdüğünü duydum. Bana da yardım edersen sevinirim. Bi de benim kim olduğumu araştırma ne olur abicim...

Abicim ben 29 yaşındayım. Bugüne kadar kimselere açamadığım bir derdimi sana açmak ve çare olmanı istiyorum. Lütfen bana yardımcı ol abicim. Benim derdim abicim birleşememekten yana. İnan olsun bu yaşıma kadar hiç kimseyle birlikte olamadım. Çok özür dilerim abicim. Arkadaşlar bazen hovardalık yapmaya gidiyorlar ben de mecburen onlara katılıyorum. Ama başarılı olamıyorum. İktidarsız değilim.Kendi kendimi tatmin edebiliyorum ama bir bayan ile birlikteyken tık yok şerefsizim. Hiç kimseye açamıyorum. Annem “ hadi oğlum artık evlendirelim seni” diyor ama korkuyorum abicim. Hep savsaklıyorum, onlar da bir beklediğim var sanıyorlar. Millete alay konusu olmaktan korktuğum için dr.ada gidemiyorum. Ne yapmalıyım canım abicim . Evlendiğim zaman bu sorun devam eder mi, yoksa geçer mi? Yalvarırım bana akıl ver abicim.. (Paşalı K)