Size bir sır vereyim mi?

Blog dostlarımla bir araya geldiğimde ilk merak ettikleri şey, bu denli yoğun bir iş temposundan kendime zaman ayırıp ayıramadığımdır. Ben de bugün bu merak edilen sırrı açıklamaya karar verdim. Bence verdiğim bu sırrı çözebilen herkes, yaşamın zevkli ve keyifli sürecinden zevk alır.
Bir moda tasarımcısı, hemen her gün yeni bir iş gününde onlarca tasarımı hayata geçirmek konumundadır. Bu onun profesyonelce yapması gereken bir mesleğidir. Roman, hikaye, şiir, resim gibi tasarım da yaratıcılık isteyen bir meslektir. Boş bir kağıda şiir, hikaye ya da roman yazmak, boş bir tuvale her gün yeni bir resim inşa etmek ve önünüzde duran çok sayıda kumaşa tasarım yapmak, beyninizin sağlıklı ve verimli olmasıyla ve yaratıcılıkla beslenmesi demektir.

Bizim meslekte modelistler, makinacılar ve en başta patron size bakar. Sistem durmayacak, işleyecek, tasarımı yapılmış giysiler çizilecek, kesilecek, aksesuarları belirlenecek, dikilecek, müşteriye hazır hale getirilecek.

Her hafta hazırlanan bu numune giysiler, müşteriler adına karar veren jüri tarafından titizlikle incelenecek, karar verilecek ve beğenilenler seri üretime girecek. Yüzlerce, belki de binlerce kişinin ailesine geçim parası olarak geri dönecek. Beğenilen modellere yeni siparişler gelecek.

Bu süreçte tasarımcının beslediği çark dönerken tasarımcı nelerle beslenecek ki, bu çark durmasın.

Ben iş hayatımın dışında kalan zamanlara beni besleyen etkinlikleri alıyorum. Kültür ve sanat olaylarını yakından izliyorum. Sinema, tiyatro, konser, bale, opera, tiyatro, sergi, müze ve mesleğimle ilgili etkinliklere katılıyorum. Ayrıca Milliyet Blog'da yazıyorum.

Benim mesleğimdeki birçok insan, ‘’biz hiç zaman bulamıyoruz. Evden işe, işten eve gidip geliyoruz. Sen nasıl zaman bulabiliyorsun. Hayret ediyoruz sana’’ diyorlar.

Ben de onlara ‘’Haklısınız ama mutlu musunuz?’’ diye soruyorum ve ne yazık ki mutlu değiller. Benim farkım bir yaşam koçu ile çalışmak. Danışmanımdan öğrendiğim en güzel şey de zamanı yönetmek. Çünkü en eşit dağıtılmış şey bu evrende zaman. Herkesin 24 saati var ve biz bu 24 saati iyi yönetirsek, kendimiz için haklı ve mutlu doğruya ulaşabiliriz.

Benim üç dosyam var. İlki Profesyonel Hedef dosyası. İkincisi İçsel Hedef dosyası ve üçüncüsü Evrensel Hedef dosyası. Bu dosyalarda yaptığım tüm eylemlerin belgesi yer alıyor. Nereye gittim. Hangi oyunu gördüm. Hangi etkinliğe katıldım. Hangi kuruma bağış yaptım. Hangi hobim için eylem yaptım. Her biri yer alır dosyalarımda. Dün dosyalarıma baktığımda neler yapmışım diye ben bile hızıma şaşırdım.

İş Sanat Kuleleri’nde Ali Poyrazoğlu’nun ‘’Tak Tak Takıntı ‘’Oyununu, Devlet Tiyatrosu’nda ‘’81.Cadde, 14.Bina, 2 numaralı daire’’ oyununu, Beşiktaş Kültür Merkezi’nde ‘’Ayıp Ettik’’ oyununu, Yıldız Kenter Tiyatrosu’nda Zuhal Olcay’ın oynadığı ‘’Nathalie’’, AKM’de ‘’Macbeth’’, ‘’ Carmen’’, CRR Salonu’nda ‘’Rusya Devlet Balesi’’ni, AKM’de ‘’Kral Dairesi’’, ‘’Bir Tenor Aranıyor’’, Fransız Kültür Merkezi’nde ‘’ Kaygıların Yürürlükten Kaldırılması’’ oyununu, Şehir Tiyatrosu’nda ‘’Size Öyle Geliyorsa Öyledir’’, Rumelihisarı Açık Hava Tiyatrosu’nda ‘’Mahşer-i Cümbüş’’, İstanbul Gösteri Merkezi’nde ‘’Mamma Mia’’, Şehir Tiyatroları’nda ‘’Yedi Tepeli Aşk’’, Kırmızı Pazartesi’’, ‘’Meraklısı için öyle bir hikaye’’, ‘’Bayazıt’’, ‘’Dinmeyen Alkışlar’’ oyunlarını izledim. İstanbul Modern, Pera Müzesi, Sakıp Sabancı Müzesi, Topkapı Müzesi, Arkeoloji Müzesi, Koç Müzesi ve Sanat Galerileri’ne gittim. Yıldız Kenter Tiyatrosu’nda ‘’Dalga’’ isimli oyunu gördüm. İlk bakışta bunlar gözüme çarptı. Gece 24 seansına bile olsa Film Ekimi etkinliklerine de katıldım. Dosyamı biraz daha karıştırsam daha çok etkinlik çıkar. Moda ile ilgili etkinlikleri saymıyorum burada. Evet, hepimizin eşit 24 saati var ve hepimiz çalışıyoruz. İnsan için yemek ve uyumak kadar kültür ve sanatla beslenmesi zorunluluktur. Ben bu zorunluluğu zevke dönüştürdüm. Zamanı iyi yönetebilirseniz, siz de bu zevkleri yakalayabilirsiniz.