Söndürün ışıkları

Önce herşey ne kadar güzeldir, yüreğin hızlı hızlı çarpar kuşlar uçar yüreğinden onsuz bir dünya düşünmezsin, savaşırsın sevgin için.

Kulak tıkarsın tüm söylenenlere yalan dersin o çok iyi biri, onunla mutlu olacağıma inanıyorum.. Laf dinletemezler.

Burnunun dikine gidersin, çok biliyorsun ya acelen vardır. Nedendir bu telaş bilemezsin.

Herkesi herşeyi arkana alırsın evlenirsin, üç gün beş gün son derece güzeldir, hava aydınlık ve bol güneşli...

Özlediklerine kavuşunca sanki bir şeyler eksilir mi ne? Ulaşılmaz sanılanlar elde edilince, yanından ayrılmak istemediğin o sevgili nasılsa artık emrine amadedir, nereye gidecek diye düşünen bir eş.

Yine eski hayatına döner o uğruna herşeyi göze aldığın sevgili, nerde çalgı orda kalgı... Evinde seni bekleyen mi var, umursamaz, yemek yemez beni bekler demezsin, oralardan yarım ekmek köfte zımkımlanırsın.. evde aç bilaç pencere önünde bekler seni o sevgili, yemek soğur ortalıkdan el ayak çekilir evlerin ışıkları yanar, perdeler çekilir ..

Hayal gibi görünürler neşe içinde yemek masasına dizildiklerini görürsün.. için titrer,

"Gelse dersin bizimde ışığımız yansa" yağmur başlar usuldan ıslanır heryer, gözlerin gibi

Ayak seslerini duyarsın, içeri girer.. bakar...

-sen daha yatmadın mı? diye söylenir.. yutkunur kadın..

Gece...

Bu kaçıncı gece, çocuklar yarı uykularını aldılar, halen beklemedeyim...
Yemek buz..

Kapı açılır... bakar kadına ters ters..
"Yatıp zıbarsa idin ya ne bekledin"...
Boğazına bir şeyler düğümlenir, susarsın...
Işıklar söner... kimi kara geceye ve kara kaderine isyan eder,
Kimi sokulur sevdiğine, güneşli sabahlara uyanır..
Ne çok şey var aslında yazılacak, hangisini dillendirirsin, hangi cümleyi kursam dersin.. kötünün iyisi, bu kadar oldu..
Sevgili Sema güzel'in blogunu okudum bugun, içim acıdı yaşanmışlıklar geldi aklıma...aklıma gelen ilk cümleleri yazdım..
Sevgi ile