Sonsuzluğun şarkısı

Türk Müziği en kısır en verimsiz dönemini yaşıyor desem abartmış olmam herhalde...Radyo kanallarında hepsi birbirinin aynı, özensiz, ruhsuz piyasa işi şarkılar..Ne zamandır bir yaşanmışlığın izini taşıyan, emek verilerek yaratılmış bir şarkı çalınmıyor kulağıma... 

Oysa müzik olmazsa olmazdır benim için...Hiçbir şey yapamazsam uyanır uyanmaz radyoyu açarım, etrafımda mutlaka bir tını olmalı, kimi zaman bir kıyafet, ayakkabı herhangi bir şey için acıdığım paranın birkaç mislini hiç düşünmeden bir müzik cdsi için harcarım. Müzik olmazsa olmazdır yani... 

Ama son zamanlarda nedense kimsenin albümü çıktığı için heyecanlanmıyor, konserini merakla beklemiyorum. Aslında böyle olduğunun bile farkında değildim açıkçası, arşivimdeki eski güzel şarkılarla idare ediyordum ki, dün bir magazin programında Uzay Heparı'yla ilgili eski bir haberin tekrar ısıtılmış versiyonunu izleyene kadar... 

Beni ilgilendiren Uzay Heparıyla ilgili o eski haberden çok Uzay Heparının kendisiydi...13 yaşındaydım ve bu dahi çocuğun yaptığı besteler, düzenlemeler o güzelim şarkılar dilden dile dolaşırdı...24 yaşında öldüğünde tam bir fenomendi...Müzik otoriteleri ölmeseydi muhteşem bir müzik kariyeri olacağı görüşündeler ama o da Kurt Cobain ya da Amy Winehouse gibi ölümüyle efsaneleşen isimlerin arasında yerini aldı... 

Nedense bugünlerde suya yazılır gibi bestelenen şarkıların içinde eskimeyen bir tınıyı daha çok arıyor insan, içine işleyen bir tını...Ama sanırım hayatı algılayışımızın iyice farklılaştığı bu günlerde öyle bir an öyle bir duygu yakalamak zorlaşıyor...Belk de kimsenin böyle bir anı yakalamak gibi bir çabası yok... 

Yıllar sonra Uzay'ın anısına saygı adına yapılan albümde kötü düzenlemeler ve yanlış şarkıcı seçimleriyle bunun en büyük kanıtı...Bence biz kimsenin anısına saygıyla albüm filan yapmayalım her şey olduğu gibi eskisi gibi kalsın 

Popüler işlerin güzel şeyleri nasıl kirlettiğinin göstergesisidir Sonsuza adlı albüm... 

http://www.youtube.com/watch?v=PhgXdMlk3F0&playnext=1&list=PL2EA4BD288F0B8D97 

kalsın mesela geriye olanca güzelliğiyle... 

Bilmiyorum ölmeseydi 41 yaşında olacaktı Uzay Heparı müziğin dahi çocuğu...o da şimdi orta yaşlı, kolunda çıtır sevgilisiyle poz veren, "Orda kal Portakal" gibi saçma sapan şarkılara imza atan ya da Ayşe Özyılmazel gibi şarkıcılarla çalışan bir prodüktör olacaktı belki de...Kimbilir...Ama o şimdi sonsuzluğun şarkısını söylüyor 

Ve bu yüzdeen öyle güzel ki şu şarkı...insan sadece özlemek istiyor 

http://www.youtube.com/watch?v=A91DkYYeZDQ 

İyi bayramlar...