Sosyete Aşkım!

 Sosyete Aşkım

Seksenli yılların beceriksiz âşıklarıydık...

Kime neden sevdalanacağımızı kestiremezdik hiç!

Sen sarı saçlı ve mavi gözlü bir çocuk düşlerdin!

Bense saçları beline kadar uzamış bir kara kızı!

Oysa sen kısa saçlıydın, bense kapkaraydım!

Yani yan yana dursak sen bana ben sana hiç yakışmazdık!

Ama sen yine de bana sulanırdın!

Her teneffüste gözlerinle arardın beni!

Ama bulamazdın!

Seni görmedim sanma!

Ben sana gözükmezdim!

Gözlerimi kaçırırdım bilerek!

Aslında beni sevdiğini anlardım!

Ama susardım!

Sana uymayan çelimsiz halimle kandırmak istemezdim seni!

Zengin muhitte bir okulun haddini aşan talebesi olmak istemezdim!

Böyle bir şeyiyediremezdim gururuma!

İnatla dengim olacak kişiyi beklerdim!

O ille de gecekondu da oturan birisi olmalıydı!

Sosyeteden hiç anlamayan!

Hiç kuaföre gitmemiş!

Uzun saçlarını annesinin nasırlı elleriyle ördüğü!

Gelinim olmaya layık gördüğü!
Dantel bilir, etamin bezine oya oyalar!

Yani ille de hanım hanımcık.

Hem de Annem gibi hamarat!

Adı da öyle sosyetik falan değil.

Ayşe, Fatma, Elif, Zeynep ya da Hatice olmalıydı!

Sen gibi Büşra falan değil yani!

Ama öylesi yoktu ki okulumuzda!

Ben yine de inatla öyle birisinin gelmesini bekledim!

Hani köyden kente göçenler olursa falan diye!

Ağabeyimden yadigâr rengi solmuş siyah önlüğüme uygun!

Altı delik soğuk kuyu pabuçlarıma uygun!

Ama boşuna beklediğimianlamakta gecikmedim!

Çünkü etrafımda hep zengininsanlar vardı!

Onların benim yüzümden mutsuz olmaması lazımdı!

Dedim ya, sen apartmanda oturuyordun!

Senin babanın altında kuyruklu Kadillağı!

Benim babamın gömlek cebinde indirimli otobüs biletleri vardı!

Benim babam yakasız mintan giyerken!

Senin baban ipek gömleğine ipek kravat takardı!

Veli toplantılarında eziklik duyardım!

Sen apartmanınızın mermer merdivenlerini çıkarken!

Evimizin yolunda pabucumun içine çamur kaçardı!

Seni görmeye, sana görünmeye işte bu yüzden utanırdım!

Çok uğraştım inan unutmak için seni!

Ama o gün bu gündürbunubaşaramadım çocukluk aşkım!