Sözcükler karın doyurmuyor!

Ağızdan ne çıkar?

Sözcükler!

Ağza ne girer?

Besinler!

*****

Bir sözcüğün anlamını birlikte kullanılan sözcükler belirler. Onun için bir sözcüğün “ne anlama geldiğini”, ancak, cümle bittikten sonra, o da yüklemin varlığıyla anlarız.

Yoksa, “Şu sözcük ne demektir?” demek, havada asılı kalır.

Sözcük, o sözcüğü duyanda, “çağrışımsal anlamı”yla bir şeyler çağrıştırır.

“Çağrışımsal anlam”, sözcüğü duyanın çevresine/ kültür düzeyine/ ilgi alanına göre anlam kazanır.

Dumlupınar!

Benim için 18 yıl çalıştığım Mersin Dumlupınar Lisesi’ni çağrıştırır.
Meslek yaşamımım 18 yılı, bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçer gider.

Bu sözcük, başkalarına da kimbilir neler çağrıştırır neler!

*****

Ağızdan çıkan sözcükler, karın doyurmaz; ancak ağza “giren”ler karın doyurur, vücuda yarar sağlar. Çünkü ağızdan besinler girer. Beslenen/ karnı doyanın da, doğru/ güzel şeyler düşüneceği varsayılır. Varsayılır, diyorum; çünkü genelleme yapmak, ahkam kesmekten ibarettir.

Düşünüyorum:

Karnı aç insan, Türk, Kürt, Ermeni, Arap ... olmuş..

Müslüman, Hırıstiyan... olmuş...

Kaç yazar!

O kadar önemli mi dersiniz?

*****

Bakıyorum da, Kürt sözcüğünü dillerinden düşürmeyen, PKK’ye laf söyletmeyen/ PKK’yi aklamaya/ şiirin/ haklı göstermeye çalışanlar, Kürdistan diye ilan edilen bölgenin ekonomik durumuna/ ağalık/ şıhlık/ tarikat/ cemaat ilişkilerine hiç mi hiç değinmiyorlar.

Ne olduğu tam açıklanmayan bir “Kürt sorunu” lafıdır gidiyor.

Devletin tepelerinden gelen “fırsatı kaçırmamak” gibi, açıklık taşımayan sözler, kimilerini iyice azdırıyor. Karşı çıkanlar, ırkçılık/ faşistlik gibi kavramla suçlanıyor.

Oysa yeni bir ırkçılığın peşinde koşuyorlar; doğrusu, bunu doğal karşılıyorlar.

*****

Aç adam Kürt olmuş, Türk olmuş...

Aç olduktan sonra!

Kaç yazar?

Sömürülen/ kullanılan insan Kürt olmuş, Türk olmuş...

Sömürüldükten sonra..

Kaç yazar?

Sömüren/ zenginliğine zenginlik katan, Kürt olmuş, Türk olmuş...

Sömürdükten sonra..

Kaç yazar?

*****

Demek oluyor ki, ağızdan çıkan Türk/ Kürt sözcükleri karın doyurmuyor.

Karnın doyması için ağızdan bir şeylerin girmesi gerekiyor.

Halkımız ne demiş?

“Aç ayı oynamaz.”

*****

Ancak “aç”lar, ağızdan çıkan sözcüklerle uyutulur/ avutulur/ kullanılmaya uygun kıvama getirilir.

Ağızdan çıkan değil, ağza giren/ mideye giren yararlıdır!

Ağızdan çıkanlar, sadece, çıkaranı rahatlatır, ona yarar sağlar.