Şu futbolu yasaklasak, diyorum...

 Sonunda bir de dayak yemek var. Çünkü futbol , esrar, gibi, eroin gibi fena halde bir alışkanlık vasıtası olmuş;  millet maçlara gitmezse; hakeme ana avrat sövmezse; rakip oyunculara şişe filan atmazsa rahat edemiyor. Bu bütün vatandaşlarımızın boşalma şekli ve nedeni.

Ne yapsınlar garibanlar… Siyasilere karşı sesleri çıkmıyor… Büyüklere karşı sesleri  çıkmıyor… Hiç kimseye karşı sesi çıkmıyor… Ne yapsın zavallı? O da maça gidiyor; ondan sonra ver yansın ediyor. Böylece maç sahaları, statlar arenaya dönüyorlar… Bıraksalar, hiç yoktan taraftarlar birbirlerini öldürebilirler… Ayrıca bunun üstüne bir iki hakemi yiyebilirler; dahası da var.. Fırsat verseler, rakip takımın oyuncularını da “soğukluk” diye mideye indirebilirler… Böyle bir memleket, böyle bir oyun anlayışı... Böyle bir seyircimiz var. Bu şimdi böyle değil… Bizans Dönemi’nde de olanları biliyoruz… O zaman ki Maviler ve Yeşiller takımları birbirlerini yemek için her fırsatı kullanırlarmış… Yüzyıllar geçti hala aynı topraklarda birbirimizi yemek için fırsat kullanıyoruz.

Bir de yarım aklımızla, şike gibi pis işlere girişiyoruz... Bu akılla şampiyon olsan ne olacak, olmasan ne olacak..!

Kıssadan hisse, üç yıl için Profesyonel futbolu yasaklasak… Düşünelim, kazancımız ne profesyonel futboldan? Hiç. Daha doğrusu kaybımız çok. Ala-yu vala ile her takım bir sürü yabancıyı, siyahiyi (renk olsun diye..) getirip takımlarına monte ediyor… Onlar da bir iki maç gösteri yapıp, ondan sonra Reina’nın yolunu öğreniyorlar… Ondan sonra bu ünlü futbolcuları koydunsa bul… (Bunların istisnası Alex’tir… Çocuğa hiç söz yok..)

Valla bunlar Türkiye’nin kazandığı dövizin yarısını Reina’ya bırakıyorlar… yarısını da memleketlerine götürüyorlar.

Peki, futbolu yasaklayacağız da ne olacak?

Amatör sporları öne çıkaracağız…

Bırakın millet koşsun… Bol bol parkurlar yapın; Voleybol oynasınlar… Türk Sporu olan Güreşi öğrensinler… Yüzsünler (milletin %90’ı yüzme bilmiyor)..
 
Aslında bu ne şiddet bu celal, bizim Orta Doğu Futbolunun tipik özelliği millet sahaya, maç seyretmek için değil adam öldürmek için gidiyor.

Şu Mısır’a bakınız: Mısır'ın ünlü takımı El Ehli ile Port Said'in El Masri takımları arasında oynanan maçtan sonra seyircinin sahaya inmesi sonucu 74 kişi öldü, binden fazla kişi de yaralandı.

Bir grup taraftar, Port Said Stadı'nı ateşe verirken bazı taraftarlar da olayları stat dışında askeri yönetim aleyhine gösterilere dönüştürdü.

Maç dışında da her türlü hileyi hurdayı yapabilmek; karşı takımın oyuncularını satın almak; şike yapmak (Yapabilirsen…) serbest. Çünkü bu gibi durumlarda ceza vermesi gereken kurumlar ve onların yetkilileri takımları ortada burakıp kaçıyorlar. Şu bizim Federasyon’un haline bakınız. Federasyon sahipsiz. Niye birisi sahip çıkmaya çalışsın ki… Kim gelse, küfür yiyecek… Hele bir de Fenebahçe’yi küme düşürmeye kalksınlar… Yıkılır bu devlet yıkılır be… Ne yapmaz Fenerbahçeliler adama…!

Bütün bunlara karşı diyorum ki, iki-en iyisi üç yıl profesyonel futbola boş verelim. Voleybol, basketbol liglerini ilginç yerler olarak takviye edelim; destekleyelim.

Millete koşması için sahalar gösterelim. Millet atletizm yapmalı: Her mahallede kurulan Yüzme Havuzlarında yüzmeli; yüzmeyi öğrenmeli… Ondan sonra, bir alışırsa; bir daha sahalara giderse namertim… Kendisi futbol oynuyor. Kendisi, koşuyor.. Kendisi yüzüyor… Ne diye gidip başkasını seyretsin ki…

Gidip tribünlerde titreye titreye; küfrede küfrede maç seyreden seyirciler gider… Her türlü istediği sporu yapabilen bir gençlik ve halk gelir… İşte ondan sonra halkın kendine güveni gelir. Güçlenir. Kuvvetlenir.

Ne demiş Atamız: “Sağlam akıl, sağlam vücutta bulunur..” Vucut sağlam değilse, elbet millet sağ salim düşünemez. Ahlakı da bozulur… O sahalara gittiği zaman, başta hakem olmak üzere herkese küfreder. Rakip takım oyuncularını da , bulsa. Kebap yapıp yer, Alimallah…

Boş verelim böylesine spora, futbola… Bak sporun temelinde Atletizm var; gençliği ona alıştıralım. Milli sporumuz olan güreşe önem verelim. Ödüller koyalım.

Yok kimse dinlemez… Herkes esrar gibi bu futbol belasına alışmış; maça gidip ana avrat küfretmezse o hafta rahat edemiyor, rahat uyuyamıyor be… Ne yapalım ALIŞMIŞIZ bir kere … Bağımlıyız… bağımlı… Öyle gidiyor. Allah kurtarsın.