Tahta cami

Henüz taşınalı birkaç gün olmuştu bu mahalleye aslında pekde uzaktan gelmemişlerdi. Üsküdar' ın birbirine komşu iki mahallesinin birinden diğerine yapılmıştı taşınma işi, sadece evin manzarası değişmişti aslında. Gidilen ve oynanan oyunlar ve arkadaşlar değişmemişti onun için. Okul yaz tatiline girdiğinde her sabah tek bir bisiklete binen 4 çocuk yüzlerine vuran sıcak rüzgarla beraber kahkahalar içinde dünyanın en güzel en yolculuğunu yapıyorlardı kuzguncuk yokuşunu inerken, en fazla 15 dk.s onra tahta cami nin(üryanizade camii) avlusunda bulurlardı kendilerini, avludan denize girilir, çıkarılan midyeler hemen bir teneke üzerinde pişirilir ve unutulamayacak o lezzet in ilk tadları damaklara nakşedilirdi, üsküdar dan beylerbeyine giden ana cadde üzerinde boğazın serin sularında soğuyan çocuk bedenler asfaltın sıcaklığında ısıtılır ve çok nadirde olsa "heyy araba geliyor" sesiyle duvardaki kertenkeleler gibi kaçışan bedenler arabanın geçişinden sonra tekrar yerini alırdı milyonlarca yıldızlı tatil köyümüzün asfaltla kaplı kumsalında.

Namaz vakitlerinde dünyanın en güzel camisinin ve dünyanın en milyonlarca yıldızlı tatil köyünün cemaati caminin merdivenleri ve kapısında güneş altında yatan ve hala üzerinden boğazın soğuk sularının damladığı çocuk bedenleri rahatsız etmekten ürkerek usulca atlarlardı üzzerlerinden aksakallarıyla.

Kaç tane altında kayıkhanesi olan cami bilirsiniz, yolunuz kuzguncuğa düşerse tahta cami ye mutlaka uğrayın, yan tarafına geçip altındaki kayıkhanesine bakın, penceresinden boğazı seyredin ve avlusunda biraz oturun gözünüzü kapayın dinleyin, denize atlayan dede tahsin in denize atlayan çocukların, midye pişen tenekenin altındaki ateşin, "heyyy araba geliyor diyen leylek hakanın , boğuluyorum beni kurtarın diye bağıran arto nun, sesini duyacaksınız.