TAK

TAK, ya da Kürdistan Özgürlük Şahinleri adı altında faaliyet gösteren bir örgüt, son Taksim saldırısından sonra gündeme geldi. Aslında bu çete yeni değildi ve daha öncede ayni isimle birçok eyleme karışmış, ölümlere sebep olmuş hatta bana göre, pkk nın suçlandığı bazı olayların da perde arkası icracısı olmuştur. Olayı patlama sonrası hemen üstlendiklerinden ve pkk ile alakaları olmadığını açıkladıklarından bu sefer ilginç bir şekilde ön plana çıktılar.

Basında büyük bir caba başladı. Onlara göre derhal yapılması gereken, İmralıdaki hükümlü ve pkk ile istihbarat örgütleri görüşürken, eylemsizlik süreci uzatılmışken ortaya çıkan ve pkk nın kontrol edemediğini açıkladığı bu örgütün karalanması gerekti, hatta pkk dan tamamen ayrı tutulmalıydı. Söylenenlere ve yazılanlara göre bu insanların yaptıkları eylemlerde azdı ve fazla ciddiye alınamazlardı. Önemli olan daha fazla özgürlük ve daha fazla demokrasiydi. Silahlar susmalıydı ve şimdi konuşma zamanıydı. Bunlar güzel ve son derece insanca duygular ve talepler ancak bana göre gerçek resim bu değil. Üstelik bu tür olayları duygularızla da çözemezsiniz.. Her şeyden önce kuru, buz gibi bir mantık, serinkanlılık ve kararlılık şarttır. Üstelik bir yerinde mutlak arkasında, iktidarıyla ve muhalefetiyle, tam bir siyasi destek olmalıdır.

Şimdi meseleye tümüyle farklı bir açıdan bakalım;

Eski veya yeni, dünyadaki terör örgütlerinin tamamı , küçük ancak kararlı ve inanmış bir gurupla işe başlarlar. Zaman içerisinde kalkıştıkları ülkenin altyapısından ve bölge sakinlerinden yararlanarak büyürler ve gelişirler. Başlangıçtaki küçük kararlı gurubun lideri artık tüm hareketin lideri olur. Adı her zaman farklıdır. Kimi zaman önderdir, kimi zaman reistir, kimi zamanda başkandır. Kendine ne ad verirse versin , topluluğunu disiplin altında tutmak için kullandığı yöntem değişmez. Bu son derece kararlı ancak her türlü adalet duygusundan uzak zalimce bir yöntemdir. Sonra bu örgüt paraya ihtiyaç duyar. Bunun tek yolu bölge halkından zorla para toplamak veya uyuşturucu, silah kaçakçılığı yapmaktır. Her nedense hiç bir terör örgütü gıda maddesi veya eski eser kaçakçılığı yapmaz en büyük neden de olay başına karın bu alanlarda fazla olmamasıdır. Daha sonra böyle bir örgüte , o bölgedeki çıkarları nedeniyle ihtiyaç duyan, diğer ülkeler yardım için devreye girer. Ancak bütün temasları, gerektiğinde kolayca inkar etmek için, istihbarat örgütleri kanalıyla yürütürler. Bu sayede artık örgüt gerekli lojistik desteğe vede paraya kavuşmuştur. Tuhaf bir biçimde yönetici kadronun emin bankalarda tutulan kişisel hesapları büyür. Eylemlerini artar, ölümler artar ve bölgede yaşayan sıradan insanlarda bundan zarar görmeye başlar. Doğal olarak homurtular artar. Bölge halkının desteği artık sadece zorla ve silahla sağlanabilmektedir. Faili meçhul ölümler artar ve her zaman güvenlik güçlerine fatura edilir. Bu arada örgüt yönetici kadrosu, silahla bir yere gidilemeyeceği anlamış, ve siyasallaşmaya karar vermişlerdir. Bu sayede o ülkedeki adalet sisteminin suç saydığı fiillerin ceza karşılıklarını ödemeden siyasi şemsiye altına gireceklerdir. Finansman desteği de zaten hazırdır. Hemen bir parti icat edilir ve seçimlere sokulur. Artık kalkışılan ülkenin Parlementosunda kendi görüşlerini savunan birileri vardır. Şimdi bu işin özgürlük ve demokrasi adına yapıldığını anlatma zamanıdır. Bu yapılır. Medyada bunu destekleyen kalemler her nedense derhal çıkar ve olay yeni bir boyuta taşınır. Bu arada tamamen ilk örgütün doğrudan kontrolünde , emirleri ondan alan ancak sürekli bağımsız olduklarını iddia eden bir başka silahlı çete daha oluşturulur. Bunun amacı önünde sonunda oturacaklarını umdukları masada daha güçlü bir ele sahip olmak istemeleridir. Olay dağlık kırlık bölgeden, bu yeni çete yardımıyla şehirlere kaydırılır. Herkes bunun doğal gelişim olduğunu zanneder aslında değildir. Yabancı lojistik destek çok azaldığından ve kaçakçılık da engellenmeye başladığından, daha ucuzdur o kadar. Bu arada kalkışmaya uğrayan ülkedeki yargı, yandaş partiyi birkaç kez kapatır ve bu hiç bir şeye çözüm olmaz. Yenisi başka adla hemen kurulur.Özgürlük daha fazla demokrasi talepleri ve bunları destekleyenler gittikçe artar. Artık o ülkede, tüm bireyler, insanca yaşmak istemekte ve ezilmek istememektedir. Özgür yaşamak onlarında hakkıdır ve hiç kimse her uygar demokraside bulunan bu özgürlüğün sınırlarını tarif etmeye yanaşmaz. Aslında böyle bir şey yoktur. Bütün bu talepler terör örgütünü yönetenlerin artık daha fazla ileri gidemeyeceklerini anlayıp kendilerini kurtarmaya çalışmalarından başka bir şey değildir. Bu arada istihbarat örgütleri örgütün üst yönetimleriyle bağlantı kurmaya başlar. Bu kişiler kimi zaman hapiste kimi zaman dağ başındadır ancak diyalog kanalları mutlaka açık tutulur ve kapalı kapılar ardında yapılan bu görüşmelerde her zaman çok açık konuşulur. Bütün istekler üzerinde pazarlık edilir. Bu kimi zaman aftır kimi zaman siyaset yapılmasına izin verilmesidir kimi zamanda başka bir ülkeye yerleşilmesine izin verilmesidir. Ancak pazarlık konularında, yaptıkları yasalara göre suç olan bu insanları adalet sistemi içerisinde yargılamak yoktur. Bunların karşılığında silahlar bırakılır ve artık taraf olan eski çeteyle siyasi yönetim kabul edilen planı uygulamaya başlar. Bu arada kurulan ve biz ayrıyız diyerek silahı bırakmayıp şehirlerde eylemlerine devam eden küçük gurup hiç çözülmez ara sıra sivil halkın zarar görmeyeceği birkaç bomba patlatır, yapılan anlaşmaya göre eylem önceden el altından emniyet güçlerine haber verir, sonra kaybolur. Her nedense bunlar hiç yakalanmaz ancak kim oldukları bilinir.

Buraya kadar okuyanlar, pkk dan bahsettiğimi zannetmişlerdir. Ancak tam tersi ben IRA yı anlattım. Bu durum ne Bask için ne taliban için farklıdır Hatta, en aykırı örgüt olan, el kaide için bile farklı değildir. Ufak tefek değişikliklerle hep ayni şeyler olur. Bizde de olacağı budur. Bu nedenle kimse kendisini yorup tek çözümün demokrasi olduğunu, pkk nın aslında fazla suçlu olmadığını, bütün kabahatin TAK da olduğunu anlatmaya yazmaya konuşmaya çalışmasın çünki bana göre gerçek daha farklıdır.