Taksitle İntihar

*“Adam yıldızlara basa basa yürüdü
Çünkü biraz önce yağmur yağmıştı...”   

Şiir sever biri olarak her gördüğüm dizeyi şiir sanırım, her gördüğüme şiir denilemese bile ben şiirseli bulurum bazı sözcükleri, öyle derinden etkiler ki, saatlerce düşünebilirim. Başka nasıl anlamlandırabilirim diye haddim olmadan sahiplenerek,

 Ne de olsa “Şiir yazılana kadar şairin, yayınlandıktan sonra okurun!”  denir.  Üreten yüreklere  minnetle, saygıyla ve hayranlıkla  saklıyorum değerli  hazinem  zihnimde, şiir seviyorum da kitap sevmiyorum gibi düşünülmesin, kalemle kağıdı  buluşturan ne gelirse samimiyetle  gelsin, yalansız, dolansız, arı, duru  hepsi  kabulümdür.   Düz yazı, roman, anı  ve  dozunda  mizah, ne eksik ne fazla hak ettiği kadar.

Sıcaklar malum, hangi serinletici, hangi ağaç gölgesi, yelazeler, atlanmış gazeteler birini bırakıp birine koşarak başa çıkmaya çabalıyoruz. Televizyonda yaz eğlenceleri olurdu çoluk çocuk güler eğlenirdik artık yok! konu komşu toplanır yaz akşamlarını  yürüyüşler, şarkılar, türkülerle  festivale çevirirdik  o da yok,  herkes bir yerlere savruldu, televizyon var evimizde bizi hiç terketmeyen açıp izlemeye değecek bir şey yok, yeryüzünde neler oluyor deyip haberleri açıyoruz çoluk, çocuğun, hayvaların  başına gelenler, yangınlar, seller, bitmeyen şehit haberlerine canı dayanabilen baksın, ben bakamıyorum. Nedeni kendimi de suçlu hissediyorum. Yok olan doğadan, karşısındakine yaşam hakkı tanımayan Yaradana saygıdan yoksun, ruhsal ve toplumsal  cellatlardan, ıslah edemediğimiz bütün zararlılarda  payım olduğunu düşünüp üzülüyorum. En iyisi kitap dedim Aydın Boysan'ın Istanbul'un Kytu Köşeleri kitabına sarıldım. Çok iyi geldi notlaraldım, anılara daldım ve bir kısmını sayfama da almaktan  mutlu olacağım kendisine saygımla rahmet dileyerek!..

Bir söyleşide “Hayatta ben en çok oğlumdan korkarım.  Benim oğlumdan ödüm kopuyor.!” dedikten sonra  merakla nedenini soranlara “Elbette korkacağım yahu, ya farkında olmadan oğluma kötü örnek olursam!” demişti.

**“Bütün insanlara eşit dağıtılan zenginlik zamandır.

Zaman; Hammaddedir. İyi kullanırsan yeter de artar bile…

Zaman, ister göreceli olsun, ister mutlak, durmadan akar. Ama herkesin kendi zamanı var.

Kimi ağır aksak tembel  işi yaşar. Kimi hızlı yaşar zamanını,

Akıp giden zamanın içini tıka basa, güzel ve anlamlı olaylarla doldurmak, şarttır.

Miskince yaşamak, taksitle intihar demektir.  

"Gençler; Önündeki zaman yığınını görünce daha çekingen davranıyorlar.
İnsan yaşlanınca gelecek zamanda vız geliyor. Çünkü zaman da azalmıştır sorunlar da...
Bir de geçirilmiş deneylerden  edinilmiş sorun çözme gücü var. "

"Çok yaşadı dediniz dediniz işte oda bitiyor."

Ve 17 haziran 1921de doğan ünlü mimar Aydın Boysan 6 ocak 2018 günü 97 yaşında aramızdan ayrılsa da, nüktedanlığı, sayısız mimari yapıları (1ekim 1954 Sütlüce Arçelik fabrika binası temel atma töreni öyküsü br başka yazı konusu), anıları, kitapları, televizyon programları ile yaşamaya devam edecek!..



*Cemal Süreya
**Aydın Boysan
İstanbul’un Kuytu Köşeleri