Teğet geçmiş

Kriz onları teğet geçiyor maalesef. Çarptığı ise bizim gibi olan tüm ülkemin insanı, bu kriz bizi çarpıyor üzgünüm ki onlara bir şey olduğu yok.

Haberlere bakmak istemez olduk bu aralar, insanların işsiz, çaresiz kalmasına o kadar üzülüyoruz ki ne olacak bu milletin hali işte bunu bilemiyorum. Borcu olan, çoçuk okutan, bu işsiz kalan insanlar ne yapacaklar diye düşünmeden edemiyorum. Oluşan tablo biraz değil, epey vahim. Tamam küresel bir kriz ama; keşke önlem alın diye uyarıldığımızda sözde bizi yönetenler, sözde bizi teğet geçer diyenler, tedbirlerini alsalardı.

Belki bu kadar insan mağdur olmazdı.

Maliye bakanımız, daha geçen TBMM'de konuşmasını yaparken ''şükür'' diyordu ama bence şükürle olcak şeyler değil bu insanların işssiz kalmaları. Onlar hala şükür derdinde fakat ''şu kadar işçim işssiz kaldı, şu kadar fabrikam kapandı'' diye herhangi bir açıklamada bulunduklarını hiç duymadım. Gerçi cari açığı duyunca rahatsızlanmış kendileri (geçmiş olsun diyelim) de, teğet geçti bize birşey olmaz diyenler soruyorum ve tüm türkiye vatandaşı soruyor kendine ve dert ortaklarına ne olacak sonumuz diye?

Karamsarlık etmek istemiyorum fakat gerçekçi bir gözle bakarsak borçlu borcunu ödeyememeye başlıyacak, çoçuklar okula ya da dersanelerine gidemeyecek, babalar kahrolacak, anneler ağlayacak. Toplumsal bir çöküntü olması büyük bir ihtimal. Depresyon ya da cinnet haberleri sıklaşacak. İnşallah bunların hiçbiri olmaz, canı gönülden olmamasını isteriz ama önümüzde bir resim var ve buna bakınca başka birşey görünmüyor.

Duyduğum bir iki örnek: Ailesi köylerde yaşayanlar, anne babasının yanına geri dönmeye başlamış şehirlerde, iyi ama ya gidecek bir köyü olmayanlar nereye gidecek, kimden yardım istiyecek? Ne yapar bu insanlar? İşssizlik parası alanlar 6 aydan sonra nerden para bulacaklar, nasıl geçinecekler? Ben onların adına çok üzülüyorum. Belki yazım biraz iç karartıcı oldu ama bunlar yatsıyamacağımız gerçekler maalesef.

Koltuk sevdası denen o kahrolası düşünce tarzı yerini bireycilik yerine halkını düşünen bir parti olsaydı başımızda. İki torba kömürle bu işler yürümüyor malesef ya da şükürlerle!! Önce ülke refahı, vatandaşın refahı için birşeyler yapabilseler ki bunu onlardan beklemek abesle iştigale girer, öyle bir dileğimde olmaz böyle bir yönetimden.

Şimdi Van'da ayakkabısını fırlatmak isteyen vatandaşım, bilsek ki işe yarayacak yemin ederim ne kadar ayakkabım varsa hepsini kafalarına atmayı senden çok isterdim, eminim ki herkes isterdi bunu. Ama çözüm değil işte. Yazık ki değil. Ama hiç birşey bitmişte değildir.

Önümüzde önemli bir seçim var. Ayağa kalk artık ülkemin insanı!! Gözünü aç!!İki torba kömür veriyorlar ama çoçuklarınızın geleceklerini elinizden alıyorlar. Bunu görün artık lütfen. Artık şapkaları öne koyup düşünme vakti gelmiştir. Ayakkabı atmayı değil, oyunuzu aydınlık Türkiye için ve işsizliğin olmadığı, bir babanın çoçuklarına harçlık veremediği için ağlamadığı bir türkiye için yazarın dediği gibi ''güzel günler için'', oylarınızı atın sandıklara.

Başımızdaki iktidar partisine ayakkabı yerine 29 martta sandıklara attığınız oylarla tepkinizi gösterin.

Keşke elimde siğirli bir değnek olsa da işsiz kalanların hepsine yardım edebilsem ama reel bir insan olduğum için bunun bile hayalini kuramıyorum maalesef... Sadece dilekte, temennide bulunabiliyorum, güzel günler diliyorum, mutlu, işli günler diliyorum. Aydınlık günler dileyebiliyorum.

Saygılarımla.