Tekirdağdaydım -2-

Bütün gece düşündüğüm ve kâğıda döktüğüm şiirimi okumanın tam sırasıydı!

“Yağmur zamanı,

Toprağın kokusu başkadır.

Yağmur zamanı,

Havası başkalaşır dünyanın,

Sarar içini sarhoşluğu.

Yaşamanın zamanıdır!”

Hiç tökezlenmeden okudum! Ama ellerim titriyordu! Yürürken okusaydım kesin düşerdim!

Şair, şaire karşı şiir okurken daha çok heyecanlanırmış derlerdi de inanmazdım!

Yağmur zamanı, şiirimi duyunca çok hoşnut oldu!

“Ahmet Bey, berhudar ol! Bugüne kadar duyduğum en güzel şiir! Ne düşündüm biliyor musun? Bunu bloglarla destekleyelim diyorum!”

“Nedir o efendim!”

“Tekirdağ’ı kültür başkenti ilan edelim! Şiir günleri yapalım burada! Ne dersin?”

Sema Şener Hanım itiraz etti!

“ Ben bir İstanbullu olarak buna karşı çıkıyorum efendim! İstanbul Avrupa’nın kültür başkenti zaten!”

Benim de Adapazarlılığım tuttu!

“Adapazarını yapsak? Anadolu’nun kültür başkenti olabilir!”

Allahtan garson geldi!

“Servise başlayabilir miyim efendim?”

Krallara layık bir kahvaltı geldi masamıza!

“Buyurun Kralımız!”

Bir çatal bile yiyemedim! Sanırım orta şekerli kahveyi kahvaltıdan sonra içmeliydik! Bir de yolda gelirken poğaça yememiz iştahımızı kesmişti. Ama ne önemi vardı ki?

Her gittiğim toplantıda benden hayatımı anlatmamı isterler! Son gittiğim toplantıda ebenin de olduğunu duyduğumda konuya oradan girmiştim!

“Annem beni altı sene üzerine dünyaya getirmiş! Sanırım bu bir Günes rekoru!

“Yanlışınız var Ahmet Bey! Dokuz ay on günü geçmez!”

“Ben geçtim işte! Yalnız tez canlı biri olduğum için yedi aylık mı geldin lan dünyaya. Ne bu acele türü şikâyetler de alırım hanımefendi!”

Her buluşmada ayrı bir hayat hikâyesi anlatırım. Edebiyatçı her yerde aynı hikâyeyi anlatırsa onun edebi kişiliğinden kuşku duymak gerekir. Gene yazmaya başladım!

Yağmur zamanı güzelce dinliyor ama Büyükada zamanı (Sema Şener Hanım!)itiraz etti!

“Ahmet Bey ben sizi Büyükada’da can kulağı ile dinlemiştim ama böyle değildi hikâyeniz!”

“ Büyükada’da vurgun yemiştim Sema Hanım! Ne anlattığımı bilmiyorum!”

Doğrusunu söylemek gerekirse her gittiğim yerde vurgun yerim! Faili meçhul hepsi! Yakalansalar ağırlaştırılmış müebbet!

Yirmi dört saati aşan bir süredir uyumamış biri olarak; Tekirdağ buluşmamızın benim tüm yorgunluğumu üzerimden attığım bir buluşma olduğunu söyleyebilirim.

Severek gittim ve memnun döndüm.

İnsanları tanıdıkça dünyayı keşfediyorum. Keşke yedi milyarı da tanıyabilsem, oturup konuşsam.

Not: Dönüş yolundayken Selamiye "oğlum gene aynı yoldan dönelim, bakarsın yol gene kapalıdır" dediğimde "Baba şimdi dönüş yolundayız. Kaza geliş yolundaydı!" demesi biraz canımı sıktı o kadar!