Tuhaf Geçim Hesabı

Size mantıksız gelebilir ama bence mantıklı.

Kendi elimden gelmeyen, benim için gerekli, çok istediğim, bulamayacağım, beğendiğim vs. şeyler için paraya acımam.

Diyorsunuz ki o zaman zengin birisin.

Hayır.

Peki ya nasıl yapıyorsun?

Gereksizi almadığınız zaman gerekliye çok para kalıyor.

Artı benim o kadar çok gereksizim var ki bunları çıkınca gereklileri alırken zengin gibi davranıyorum.

Bu geçim bilincini sonradan edindim(50 yaşından sonra, 50 yaşından önce/ yani bilinçsiz çağlarda ben affedersin bir b…k değildim)

Aynı para aynı geçim borçtan harçtan kurtulamazdım. Şimdi paramı bile harcayamıyorum.

Bilinçli insan olduğunuzda bu, hayatın her yönüne yansıyor. Artı yaşamayı bilmediğimiz için para yetmiyor.

Ben çok beceriksiz bir insanım, o kadar değilse bile deyim yerindeyse lamba bile takama. Her şeye usta çağırırım ve istedikleri ücreti hemen veririm.

Herkes beni zengin zannediyor, zengin değil bilinçliyim. Aynı parayı alıyoruz onlar borçtan harçtan geberiyor, benim param bile artıyor. Asgari ücretle bile rahatlıkla geçinirim çünkü yaşamayı bilmiyorlar.

Ben onların aldığı gereksiz olduğunu düşündüğüm belki 100 kalemi almam. Benim evime mesela tatlı girmez, ekmek girmez, meyve girmez, sigara içki meşrubat girmez. Patates, makarna, pirinç girmez, poğaça börek gibi şeyler girmez. Ve söylemesi ayıp evimde yok yoktur. Doktora gitmem kendi kendimin doktoruyum.

Neredeyse lamba takmaya bile eleman çağırırım. Param gereksiz olan içkiye sigaraya şuna buna gideceğine evini ocağını geçindirmeye çalışan insanlara gitsin.

Böyle yaptığınız zaman her şeyin en pahalısını en kalitelisini de yiyorsunuz.

Yaşamayı bilmediğimiz için maaşımız yetmiyor.