Goygoycu

Goygoy ne demek, kime goygoycu denir, goygoy nasıl yapılır? Sorularına doyurucu yanıtlar arayanlardansanız eğer… Tam yerine geldiniz! Ben de şimdi size onları anlatacaktım:

TDK sözlüğüne göre goygoy; gürültü patırtı, laf kalabalığı anlamlarına gelir. Goygoycuysa, yine aynı sözlüğe göre; boşu boşuna, bilgisiz olarak, gereksiz yere çok konuşan, şakşakçı kimselere denir.

Yukarıdaki anlatımda da görüldüğü gibi; goygoy, yer yer, yalakalığın bir başka türü de sayılabilir. Kitaplarla, okumayla, yazmayla arası iyi olmayanlar bile; sokak diline azıcık aşina iseler, az buçuk argodan çakıyorlarsa, en azından sezgisel olarak,  az önceki ifalerde geçen “şakşakçı” sözcüğünün; hafiften inceltilmiş, inceden yumuşatılmış bir “dalkavuk”tanımlması/nitelemesi olduğunu anında algılayabilirler.

Ya da diyelim ki; dağda çobansınız, köyden şehre yeni indiniz… Hiçbir şeyden haberiniz yok. Olsun. Azıcık kafanız çalışıyorsa, biraz uyanık, biraz fırlama yaradılışlı, cin fikirliyseniz… Saniyesinde görebilir, anında yaftalayabilirsiniz goygoycuları.

Çünkü öyle çoklar ki… Öylesine etrafımızı sarmış, o derece elle tutulur, gözle görülür haldeler ki… Gıdım hayatı anlama/yaşamı çözme çabanız varsa… Şaaak! Diye yakalarsınız Goygoycu'yu.

 En aklı başında, kültürlü, donanımlı insanlar arasındasınız diyelim… Onca nitelikli insanla birlikteyken siz… Nefes almamacasına, gölgesiyle kavga edercesine cümle saydıran, sözcük yarıştıran her kimse… Hah! Goygoycu işte odur. Lütfen ona iyi bakın, iyi davranın. Sadece onu çözseniz bile, önünüze çıkacak tüm benzerlerini şıpıdanak tanırsınız artık. O misil karbon kopya tavırlar sergilerler çünkü.

Karşına kim gelirse gelsin, konu ne olursa olsun, haddini hududunu bilmeden, düşünmeden atıp tutan hangi vatan evladımıza rastladıysanız… Bilesiniz ki, goygoycunun feliştahıdır. Meydanı her boş bulduğunda anca kendi borusunu öttüren, karşısındakinin derdini/dediğini umursamayan ne çeşit bir yaradılışsa… Bakın, Bay/Bayan Goygoycu'yla tanıştınız! Kutlayabilirsiniz başarınızı!

Profesör Bey’i, Uzman Hanım’ı canından bezdiren, onlara illallah dedirten, yaka silktiren hangi müstesna şahsiyetle(!) karşılaşırsanız… O, Goygoycu’nun en saf, en halis şeklidir. Aman bırakmayın peşini. Hem dibine kadar cahil, hem sonsuz ukala; hem bilgiden, bilimden, deneyimden habersiz; hem ala ulema nasıl olunur?; sual edip öğrenebilirsiniz hazretlerinden!

Açık oturumların en çok konuşanıdır Goygoycu. Seminer, sohbet ve sempozyumların susmak bilmeyenidir. Yerli-yersiz, haklı-haksız nefsinden güçlü gördüğünü/saydığını alkışa boğan, iltifat manyağı edendir. Ve işler biraz kötü gittiğinde… En hızlı ortadan kaybolandır kendisi.

Olur-olmaz, gerekli-gereksiz ayrımı gözetmeksizin; akıl süzgecinden geçirmeden diyeceklerini; ortalığa saçar aklına geleni; Goygoycu. Saldım çayıra, Mevlam kayıra! Allah ne verdiyse artık!

Dinlerken yorulduklarınız, bir an önce susmasına içinizden bin bir dua ettikleriniz… “Aman şu adam beni görmesin, Allah’ım! Ne olur şu kadına yakalanmayayım!” diye inledikleriniz kimlerse... O tipler, Goygoycu nitelemesine neden olanlardır. Onlardır bizleri boş kelamlarıyla delirten, onlardır akl-ı selimleri köşe-bucak kaçırtan.

Ve hiçbir Goygoycu hal-i pürmelalini görmez. Enteresandır, hiçbiri goygoyculuk sıfatını yakıştırmaz üzerine. Aksine, cahillikle, anlayıp dinlemeden zırvalamakla suçlar, laga luga diye nitelerler meramınızı.

Boş beleş geyik yapan, mavra çevirendir Goygoycu. Özünden gayrısını kafa şişirmekle, boş konuşmakla, gereksiz vakit öldürmekle itham eder.

Lafı az daha uzatırsam… Ben de mi Goygoycu olacağım, ne?! İyisi mi burada keselim bu sohbeti. Gerisi bir başka yazıya inşallah. Sürç-ü lisan ettiysek, affola. Yeter ki niyetimiz kötü olmasın.