Üç beş

Başbakan, İmam Hatipten sonra, ekonomi okumuş. Yani hesabı, kitabı bilir. Başbakan, yeni evlilere, en az üç, diyor. Beş olursa, daha uygundur, diye de ekliyor. Yanlış algılamayın, çocuk sahibi olmaktan söz ediyoruz. En az üç çocuk. En makbulü, beş çocuk.

İyi de, Başbakanımız, son zamanlardaki, evlilik sürelerini hesaba katmamış. Şimdiki evlilikler, cicim aylarından sonra gitmiyor. Bir hafta sonra da boşanan var, bir yıl sonra da. Mesir macunu da yeseniz, cezeriyede yeseniz, bu kadar kısa sürede üç yapmak, beş yapmak, mucize olur. Üç yıl ve daha fazla süren evliliklerde ise, çocuk yapmak, kimsenin aklına gelmiyor. Zaman yok, mekan müsait değil

Eskiden, geniş aileler vardı. Bunlar, geniş evlerde yaşarlardı. Geniş ekonomiye sahip idiler. Gelinler, görümceler, eltiler, baldızlar, bacanaklar, aynı mutfaktan beslenirlerdi. Dirayetli kaynanalar, kudretli kayınpederler vardı. Bu evlerde, tavukların sayısı ile, çocukların sayısı başa baş giderdi. Bu zamanda, iki kişi çalışsanız, asgari ücret den bin yüz lira geçer elinize. Ev kirasını çıktıktan sonra, kalan para ile, tek çocuğun altına bez alamazsınız. Başbakan bunları bilmiyor mu? Biliyor elbette. Zaten, başbakanın hitap ettiği kesim de, asgari ücretliler değil. Ekstra ücretliler. Onların da üç çocuk ile, beş çocuk ile işleri olmaz. Onlarda, işten, güçten zaman bulamazlar. Geriye işsiz, güçsüzler kalıyor. İşte, Başbakanımızın asıl muhatabı ve sözünü dinleyecek olanlar da, bunlar. Üçü, beşi, yapsa, yapsa bunlar yapar. Ne demiş atalarımız, aç ile çıplak, kudurgan olur. Bu işsizler tayfasının evlerinde, gerçekten, üç, beş çocuk var.

İstanbullunun, rahatı için, ellerinden geleni yapıyorlar. Mendillerini ayaklarına getiriyorlar. Arabalarının camlarını siliyorlar. Fedakar çocuklar bunlar. Çalışkan, iş bilir, Bunlar evlerine ekmek de götürüyorlar. Bunlardan, daha çoğuna sahip olmak için, bu evlerde, hummalı bir gece mesaisi oluyor, Başbakan bunları, gofretle besliyor zaten, Benim ülkemin, fidanları bunlar. Sizi görüp de, içi sızlamayan, sizin gibi olsun,