Üniversite yaşamı

Öncelikle üniversite okumanın insana her anlamda çok şeyler kattığını söyleyerek başlamak istiyorum.Tabikide bu değişimin kişinin birazda kendini geliştirmesine bağlı olduğunu düşünsemde üniversite okuyan her insan ister istemez kendi ayakları üstünde durma konusunda,arkadaşlık dostluk konusunda ve tabikide bilgi donanımı konusunda çok fazla şeyler öğreniyor.Üniversite okumanın çok iyi yönleri var ama bazı konulardada hayal kırıklığı yaratabiliyor.

Öncelikle üniversite okuyan kişinin kendine güveninin arttığını düşünüyorum.Çünkü hayatına yön veren kişi artık ailen değil sen oluyorsun.Tabi iyi yön verdiğin sürece mutlu oluyorsun ve kendi kendinede birşeyler başardığını görünce özgüvenin artıyor. Ayrıca daha sosyal bir insan oluyorsun.Çünkü üniversitenin öğrencilere verdiği olanaklarda fazla;sinema,tiyatro,çalışma olanakları,kulüplere üye olma vs...Diğer yandan farklı şehirlerden aynı amaç için gelen insanlarla tanışmak,arkadaş olmak(dost olmak demiyorum bunu aşağıda açıklayacağım).Ve bu arkadaşlıkların sonucunda ortaya çıkan güzel ortamlar,birlikte aynı evde kalmalar,geziye çıkmalar üniversite yaşantısının çok güzel bir yaşantı olduğunu ortaya koyuyor.Ayrıca evliliğe giden ilişkilerin çoğunun üniversitede temellerinin atılmasıda ayrı sevindirici bir olay.

Üniversite yaşantısının bazı sorunlu,üzücü yanları yok mu?Tabiki de var.Eğer hayatını düzgün yönlendiremezsen,kendi ayakların üstünde duramazsan mutsuzluk gelir sonucunda.Bu mutsuzluk derslerinin başarısınada yansır ki en kötüsü bu olsa gerek.Sonra okulu uzatmalar,sene kaybı ve başarısız olduğunu düşünerek hayıflanmalar. Diğer yandan aileni özleme konusuna hiç değinmiyorum ki ( özellikle kız öğrenciler-:) ) herkesin ilk sorunu.Maddi durumu kötü olan arkadaşların okuması tabi çok ayrı ve zor bir olay.Bu arkadaşlar üniversitelerin verdiği burslardan yararlanırsa o konuda birazda olsa rahatlıyorlar.Ayrıca yurtlarda küçücük bir odada 6 veya 8 kişi mecburen beraber yaşamalar.Düşünün artık.Ve bi de arkadaşlıklar.

Arkadaşlıklar. Heralde tahmin ediyorum ki her üniversite okuyan öğrenci arkadaşları konusunda sıkıntı çekmiştir.Çünkü arkadaş.Halbuki sen onları dost sanıyordun, hep yanında olacak sanıyordun.Ama öyle olmadığını görünce çok büyük bir hayal kırıklığına uğruyosun.Ondan sonra kişilere karşı olan güvenin azalıyor. Bence üniversitede gerçek,sağlam dostluklar kurulmuyor.Dost diyorum dikkat edin. Hep yanında olan.Sen üzüldüğün zaman o da seninle üzülen.Bir derdinde yanında olan.Ama her zaman.Ama arkadaşın çok olur.Gezersin eğlenirsin. Hiç yalnız kalmazsın.O apayrı.

Aslında zaten hayatın kendisi bir üniversite.Her zaman sana yeni birşeyler öğretiyor. Öğrenene tabi.Ama en önemlisi bilgi toplumu olmak heralde.Sonrası zaten geliyor.Sevgi,saygı,gelişim,bilim ve kalkınma.Sağlıcakla kalın.