Unutturmayız

Unutmadık unutturmayız.

Günlerden pazar dı. Ben o zaman daha üniversite de öğrenciydim. Erzurumda çok soğuk, karlı hatta fırtınalı bir gündü. Tatildi. Bütünleme sınavlarımız için evde değil de yurttaydık arkadaşlarla. Yurdun zemin katta bulunan kantinine bir girdik ki iki televizyon da aynı anda Uğur MUMCU nun öldürülmesinden bahsediyor. Parçalanmış araba görüntülerinden, dağılan ceset parçalarından görüntüler geçiyor bolca. Şok olduk üzüldük. Ben hemen babamı aradım. Babam Uğur MUMCU hayranıydı çünkü. Şok olmuş vaziyette boğuk ağlamaklı bir sesle: Evet kızım izliyorum dedi. Sesi o kadar kötüydü ki. Karşılıklı ağladık..

Ulaşamayacaklar elde edmeyecekler istediklerini.

Unutmadık unutturmayız.

Sonsuza kadar yaşayacaksın UĞUR MUMCU.