Tükenmeyelim

Sevginin tükenmesi ne kötü değil mi?

Sevgi tükenince herşey anlamsızlaşıyor artık birbirimize batar hale geliyoruz. Kim olursa olsun ama tahammülün kalmadığı kesin. Sanırım zorlaşıyor artık bir arada yaşamak. Sevgiyi diri tutmanın yollarına bakmak lazım herhalde bu durumlara düşmemek için. Hayatın zorlukları zaten yeterince koşturuyor bizi. Zaten yeteri kadar zorluklarla uğraşıyoruz. Bunca koşturmacanın arasından birde can yoldaşımızla eşimizle zorluklar yaşamayalım.

Destek olunması omuz olunması gerekir daha güzel yaşamlar ve mutluluklar için. Sevgimizi haykıralım her zaman ve her fırsatta. Susarsak sevgimiz de susar ve küçülür. Oysa haykıralım ki sevgimiz daha da büyüsün, büyüsün kocaman olsun.

Sevgimiz küçük zerreler halini almış olsada yok olmak noktasına gelmişse de yine de yapalım sevgimizin büyümesine çalışalım. Ve söyleyelim karşımızdaki insanlara sevdiklerimize ya da önceden sevdiklerimize.

Bu bizi küçültmez bence daha da yüceltir ve büyütür. Annemizle yada babamızla yada çocuğumuzla sorunlar yaşayabiliriz. Önemli olan bu sorunları yıpratıcı olmadan aşabilmek ve bu sorunlar içinde bile yakkınlarımıza sevgimizi hissettirebilmek.

Yaşamda mutlu olmak için çok zamanımız yok ki. Ömür ne kadar kısa. Şimdi varız ama belkide biraz sonra öleceğiz bilemeyiz ki. Yaşamın kıymetini bilelim. Zamanlarımızı her zaman daha güzel geçirmeye çalışalım. Yakınlarımızla, çocuklarımızla, anne babamızla ve de eşimizle güzellikleri paylaşım. Umut dolu olalım hiç yitirmeyelim umudumuzu.

Aynı evin içinde yaşamak zorunda olan mahkumlar olsakta sevmeye çalışalım. Var edelim sevgileri olmasa da uğraşalım çabalayalım.