Üzgünüm

Günlerdir meclise ve tüm kamusal alanlara  başörtüsüyle girilebilmenin gerekliliği tartışılıyor yıllardır okullara girilebilmesinin tartışıldığı gibi, çok üzülüyorum  bu duruma çünkü bir ülkede  KAMUSAL  ALAN dendiği  zaman ülke topraklarında yaşayan tüm insanlar  kasdedilir. Ve bu alanlarda görev yapan insanlar bu bilinç ve sorumluluğa uygun davranmalıdır. Yani başörtüsüyle sınıfa giren bir öğretmenin görüntüsüyle  "ben sadece müslüman öğrencilerin öğretmeniyim siz olsanız da olmasanız da farketmez" demek istediği düşünülebilir. Aynı şekilde meclis, Türkiye Cumhuriyeti çatısının altıdır ve burası  tüm yurttaşların eşit haklara sahip olması gereken, oyunu aynı partilere verdiği,  vergisini eşit ödeyip, askerliğini eşit yaparak savaşlarda aynı cephelerde can  verip  kan dökmüş  tüm yurttaşların  eşit muamele görmeyi hem hakları olarak   hem de vijdani olarak bekleyebilecekleri bir alandır. Manevi duyguların hassasiyetine özen gösterip nerede gözönünde olabileceğini nerede içimizde kalması gerektiğini öğrenmek zorundayız.  Allah'dan başka kimse hiçbir kulunun yüreğinde ne olduğuna karar ve hüküm verebilme hakkına   sahip değildir. 

Bu gün kamusal alanlarda kendi deyimleriyle özgürlük bekleyenler aynı hoşgörüyü  karşı tarafa gösterebiliyorlar mı acaba? hiç kendilerini sorguluyorlar mı?  bunun olmadığını en açık biçimde cami önlerinde görüyorum, cami ziyaretine gelen insan o bilinçle geliyor ve zaten başörtüsünü yanında taşıyor kaldı ki taşımasa da Kur'anda  "camiye başörtüsüz girilmez"  diye bir emir de  yok bildiğim kadarıyla, Camiler ya da diğer ibadethaneler insanların manevi olarak kendilerini iyi hissettikleri ulvi mekanlardır ve aslolan orada bulunmaktır. Camilerin önünde başörtüsü bulundurulur şayet birisi başı açık girmeye çalışırsa  hemen geri çevrilerek başörtüsü  uzatılır.  Buna bir kaç yerde şahit oldum özellikle yabancılara yapılıyor.  Diğer badethaneleri bilemiyorum ama  camilere çokca olmak üzere kiliseye ve cem evine de gittim bu bazen ziyaret bazen de cenaze içindi,  böyle bir uygulama görmedim. Oralardaki algım  " Allah'ın bir kulu olarak yeter ki O'na yakın olmak iste nasıl olursan ol!" şeklindeydi. Öyleyse bize dinimizin gereklerini en doğru kaynak olan Kur-an' ımızın    dünya durdukça  dünya durdudünya  en doğru rehberimiz  olduğu gerçeğini,  en doğru şekilde   topluma  öğretebilecek din adam-kadınlarına, ibadetlerimizde  yol gösterici olarak, en asil toplumsal alışkanlıklarımızdan biri olan mevlutlarımızı  okuyacak,  cenaze işlemlerimizi en doğru şekilde uygulayabilecek ya da bunları yeni nesillere   öğretebilecek  din adamları-kadınlarına da çok ihtiyacımız var. Kutsal kitabımızın bir döneme değil,  ilelebet yetecek bir kaynak olduğu gerçeğini tüm dünyaya yayabilecek, ayrıca çağa uygun gelişime  ayak uydurabilecek nesillere öncülük edecek çağdaş öğretmenlere de yeter ki herşeyi kendi alanında değerlendirebilelim. Kendi  alanlarında kim nasıl istiyorsa ve nasıl mutlu olabilecek se öyle  yaşasın, ben de bu anlamda özgürlükten yanayım  ama lütfen kamusal alanları kimse kişisel hırslarına alet etmesin!..

 Özellikle  Okullar ve öğretmenler  benim kuşağım ve benden önceki kuşakların hayatımızda çok önemli  bir yere sahiptir.  Çoğumuz hiç okuma-yazma  bil(e)meyen  ana-babaların bizlere bu şansı verdiği insanlarız. Bu gün yaşanan çatışmalara ve geldiğimiz noktaya bakarak hayretler içinde kalıyorum. Cumhuriyetin bizlere kazandırdığı egemenlik, özgürlük  ve demokarasiyi, laikliği(ne yazık ki bir türlü doğru anlaşılamayan), özümseyerek çağdaş dünya üzerindeki saygın yerimizi koruyabilsek bu gün öteki-beriki, sen-ben  çatışmalarına harcadığımız enerjiyi birlik beraberliğin güçlenmesine harcayabilseydik  inanıyorum ki   ne din alanında ne eğitim alanında yaşadıklarımız yaşanmayacaktı. Halka hizmet veren tüm alanların halkın tamamını eşit kucaklayabileceği  bir Türkiye özlemiyle saygılar.02 Kasım 2013 Cumartesi Cemile Torun

 http://t1311.hizliresim.com/1h/2/u53lc.jpg 

Kartalda Cumhuriyet yürüyüşü

http://n1311.hizliresim.com/1h/3/u6369.jpg