Üzülmüyorum sana...

Evet.

Üzülmüyorum...Sana ve senin gibi yolunu kendi çizip de sonra pişman olup hayata bedel ödeyenlere.

Herşeyin bir bedeli var derler ya, bazen ağır olur bedeller belki üzülürsün ama üzülme hakkını silinir belkide geçmiş yıllarda yaşanmışlıklara karşı yaşatılan acılara karşı. Zaman geçmişin bedelini ödeme zamanı.

Karşılıksız değil ya çekilen acılar, kimi geçmişte öder acılarını kimi yıllar sonra.

Bedelsiz de değil kimi yıllar önce öder bedelini gözyaşlarıyla, kimi de yıllar sonra öder pişmanlıklarıyla.

Hayatın acımasızlığı deriz bazen yaşananlara, acımasızlık değil bedeldir hepsi bir hesaplaşma anında... geçmişin bedeli yaşananların yaşatılanların bedeli.

Şimdi ise yıllar sonra üzülmüyorum hiçbir yaşanmışlığa ve yaşadıklarına.

**

Üzülmüyorum...

**

Herkes zamanı gelince bir bedel öder hayata...

Hak eden mutluluklarıyla, hak etmeyen ise pişmanlıklarıyla...