Valizlere doldurdum sevdamı..

Suskunluğumda saklı cevaplarım şimdi. Her seçim bir vazgeçiştir, hayatından çevrenden işinden ve sevgilinden vazgeçiş ve her seçim bir başlangıçtır bizler için, açılan her bir kapı yeni umutlara birer ışıktır. Ben hep seni kaybetme duygusunu taşıdım içimde sevgimle çoğalan korkularım, yüreğimi yakarken mücadele ettim hep. Korkmadım hiçbir şeyden yüreğimi koydum ortaya, geleceğimi, umutlarımı…Seni deli gibi severken sonlara doğru hiç tam olamadım ben, güvensizlikti nedeni, yıktığın hayallerim. Ne kadar çok seviyorum desende hep bunu doyasıya yaşayamamanın kavgasıydı yolumu kesen. Her bir adım seninle çıkılan merdivenin basamaklarına takılı kalıyordu. Tökezliyordum her düşüşümde, yine beni kaldıran sen oluyordun da yine sonrasın da elimi tutan eli bulamıyordum. İçim nasıl yanıyor şimdi, keşke düştüğüm yerde bıraksaydın beni, keşke koskoca bir boşlukta bırakmasaydın da düşe kalka bulsaydım yolumu, ayakta dimdik kalabilseydim. Oysa şuan ne kadar çaresiz hissediyorum kendimi, kaya gibi sağlam kadını ne hale getirdin gel gör halimi.. Hangi yana baksam çıkışı olmayan sokaklar, ne elimi sana uzatacak gücüm kaldı nede bu yükü daha fazla taşıyacak yürek bıraktın bende. Olabildiğince uzaklaşmak istiyorum senden, seninle olan hayattan, kasıp kavurduğun duygularımdan, gözyaşlarımla yağmuru oluşturduğun bu şehirden. Yüreğimden kaçmak istiyorum ben, en masum günahımdan. Kaçabilirmiyim sevgimden, zaman silebilir mi içimdeki sana olan duyguları, herşey senken, sen içimdeki nefesken yaşayabilir miyim sensizliği.. Senin yerini alabilir mi bir yabancı, tükettiğin bunca şey varken duygularımı yeşertebilirmi yeniden, bıraktığın enkazı toparlayabilir mi? Ya sen yok edebilir misin bendeki bu yüreği, susturabilir misin? Aşkım yara almışken bir ömür üzerine, sevebilir miyim yeniden. Ah be aşkım! yüreğimin yandığı yerde müebbet hapsindeyim, nasıl savurup atabilirim ki içimdeki seni, nasıl yok sayabilirim. Annen aradı geçen gün “hadi dedi çok uzattınız karar verin artık düğün tarihine” diyemedim aşkım senden ayrılmak istediğimi söyleyemedim. Seninle bir bütün olamadığımızı söyleyemedim, yüzüğümü de çıkardım parmağımdan. Bu senden, seninle olan herşeyden vazgeçiş ama doğru olan yapmam gereken tek şey. Yurt dışından döndüğünde öğreneceksin sende herşeyi, beni nasıl kaybettiğini. Yeni umutlarla başlıyorum hayata şimdi, sensiz bir hayata ilk adımlar bunlar, gidiyorum yüreğinden, valizlere doldurdum sevdamı sevdamın adresinde sen yoksun artık, sadece yüreğimde izin kalacak her zaman. Hoşçakal sevdiğim adam, hoşça kal sevdam… ?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office"