- Kategori
- Anılar
Vefatının 17.Yılında Barış Manço'yu anmak
Barış Manço ( 02 Ocak 1943- 01 Şubat 1999)
Türk müziğinin efsane isimlerinden Barış Manço vefatının 17. Yılında İstanbul başta ailesi, sevenleriyle birlikte İstanbul / Kanlıca’da ki mezarı başında dualarla anıldı. Eşi Leyla Manço Doğukan ve Batuhan hazır bulundu. Barış Manço’nun 7’den 77'ye kadar sevenleri vardı. O herkesin sevgilisi idi. 1971 yılında " Dağlar Dağlar " şarıksıyla ünlendi.
Televizyonlarında bu programını yaptığı günlerde o günlerde yedi yaşında olan çocuklar bugünlerde birer delikanlı oldular. Onlarda barış Abilerini unutmadılar mezarına kadar gelip birer karanfil bırakıp dua ettiler. İstanbul’un değişik yerlerinden yüzlerce kişi gelip mezarı başında hazır bulundular. Onun söylediği şarkılarıyla bir kez daha andılar. Kur’an-ı Kerim okuyup dua ettiler…
Barış Manço bu toprağın sesi ve soluğu idi. Bizden biri idi. Kolay kolay unutulmaz, gönüllerde iz bırakıp göçüp gitmişti. Maddeten aramızda olmazsa bile her an sesiyle, sakin ve sevimli duruşuyla gönlümüzdedir. Bir şarkısında:
Dün yine yapa yalnız dolaştım yollarda
Yağmurlarda ıslandım bomboş sokaklarda
Gözlerimde yaş, kalbimde sızı unutmadım seni
Unutmadım, unutmadım, ne olur beni anla..
Barış Manço, 1992'de sanat ve kültüre katkıları, Türk çocukları için yaptığı çalışmalar nedeniyle yararlı Belçika Kıralı'nda " Şövelye " ünver almmıştı. Yiunheaynı başarı ve çalışmalarından ötürü Fransa'dan da "Şövelye" ünvanı almış ve 1991 yılında henüz hiç bir kimseye verilmediği TÜrkiye "Devlet Sanatçısı" ünvanını almaya hak kazçanmış ilk sanatçı idi...
Sevgili Barış Türkiye Televizyonlarında 7’den 77 ‘ye programını hazırladığı günlerde hepimiz zevkle izlerdik. Onun bu program sırasında bir “ Kitap Sandığı” vardı. Şairlerimiz, yazarlarımız tarafından bu sandığa kitaplarını armağan ediyorlardı. 1986 larda benim de “Harran’da Atatürk Çiçeği” bir şiir kitabım çıkmıştı o günlerde.. Adı geçen kitabımdan iki tanesini Barış Manço’ya armağan olarak göndermiştim. Aradan günler geçti, bir gün benden, şiir kitabımdan söz ederek teşekkür ediyor ve kitabımı akranda gösteriyordu. Değişik program ve zamanlarda tam üç kez tekrar edildi. Bu hatıramı hiç bir zaman unutmuyorum. İşte Bardış Manço böyle bir insandı, insana değer veren gerçek anlamıyla bir sanatçı idi. Böyle bir insan kolay kolay unutulmaz. Bundan dolayı ben de unutmuyor, her zaman saygıyla ve rahmetle anıyorum.
Barış Manço demokrat, muhafazakâr ve vatan sevgisiyle dopdolu bir insandı. Bu yönüyle rahmetli Turgut Özal’a benziyordu. Vefatının 17.Yılında saygıyla ve rahmetle anıyor ve sözlerimi bir şarkısıyla bağlamak istiyorum. Bu sözlerinde de ölüme inanıyor ve elveda ediyor.
ELVEDA ÖLÜM
Çoktan uçmuş güvercin
Tahta masam devrilmiş
Can dostum çoban uykuda
Tatlı komşu Ayşe Teyze
Emekli Salih Öğretmen
Hepinize hepinize elveda…
Dostlar elveda
Gözlerim kurşun gibi
Ağır ağır kapandı bu gece
Elveda…
Barış MANÇO
Güz Yağmurlarıyla Giden Barış Manço Sayfa:232.
Yayına Hazır: Ömer Durak, Merkür Yayınları / İstanbul 1999
Abdülkadir GÜLER
02.02.2016- SÖKE