Vur gövdeme!

Dinle kendini, kulak ver sesine... Bak duvarlardan yüzüne, defalarca... Saklandığın masallardan at kendini dışarı, izin ver gerçeklerin yüzünü parçalamasına... Bırak, bırak, bırak... Bütün bunların bir doktirin olmadığını bil... Çok küçükken çaldırdığın saflığı bul... Yazılanları sil, okunanları karala... Kulak ver sesine... Neden elmayı sevdiğini düşün...
...
Yine atladım, karafatma basmış satırlarımdan dışarı... Yine çam ağacında, yerçekimine karşı koyan elma oldum. Köklerimi değdiremedim sana, dallarımı uzatamadım... Hatta kozalak basmış gövdemden, titreten rüzgarınla salladığın yapraklarımı dökemedım... Elinde baltanla gel, vur gövdeme... Yanlış ağaçta, yanlış meyvamı düşür toprağına.
...