Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek / Leo Buscaglia

"İdeal Öğretmen, öğrencisinin geçmesini istediği bir köprü olma işlevini üstlenen ve öğrencisinin bu köprüden geçmesine yardımcı olduktan sonra sevinç ve çoşkuyla çöküp aradan çekilerek öğrencisini kendi köprüsünü kurmak için yüreklendiren öğretmendir. " diyor Yunan Edebiyatı'nın tanınmış yazarı Nicos Kazancakis.

Biliyorum bu kitap, size biraz modası geçmiş gelecektir, gerçi kitapların asla modası geçmez! Benim dediğim içerik açısından. Kişisel gelişim kitaplarının ilklerinden biri; hani edebi değeri olmayan, ama çok satan kitaplar ve çok okunan yazarlar arasına girenlerden bir örnek.. Eğitimci-yazar Leo Buscaglia'nın Türkçe'ye çevrilen ilk eseri :

Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek.

Yazarın çeşitli konferanslarda yaptığı konuşmalardan derlemelerini ve kendi deneyimlerini aktarmak için yazdığı bir kitap. Edinebilirseniz, okumanızı öneririm. Hayata farklı bir pencereden bakacaksınız ve bugüne dek kapalı olan kapılarınızı sonuna dek açacaksınız!

Kitabı okuyalı hayli zaman geçti. Ama bilgiler ve belgeler taze. Ajandam sağolsun.


Okuduğum Tarih: 15- 22 Şubat 2000

Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek- Leo Buscaglia

Çeviren : Nesrin Kasap

İnkılap Kitabevi-1985 (İlkbasım-1982)

Ajandama Düştüğüm Not:

Severek okuduğum bir kitap, özellikle öğretmen-öğrenci ve veli ilişkilerinde ışık tutabilecek güzel örnekler var. Tüm kişisel gelişim kitaplarında olduğu gibi, somut örneklerle öyküler anlatılıyor ve büyükanneler-büyükbabalar gibi aile büyüklerinden örnekler veriliyor. Okumanızı öneririm...


Kitaptan Alıntılar:

*Bugüne dek, bir insanın bir başka insana herhangi bir şey öğretmiş olduğuna inanmıyorum. Öğretme uğraşının yararından kuşkuluyum. Bildiğim tek şey, öğrenme isteği duyan kişinin öğreneceğidir. Öğretmen de, belki bir yardımcı, öğrenici kişinin önüne bütün yemekleri koyup, ne güzel çoşku verici olduklarını anlattıktan sonra, öğrencinin bunları yemesini dileyen bir yardımcı kişi olabilir. (s.14)

*Yaşam bir ziyafet sofrasıdır, ama kimi kahrolası yemekler insanı açlıktan öldürür. (s.14)

*Eğitimin özü, belki de, beyinlere bilgi yığmak değil, bireyin kendi benzersizliğini anlamasına yardımcı olup bunu nasıl geliştireceğini öğretmek ve sonra başkalarıyla nasıl paylaşacağını göstermektir. (s.19)

*Yuva, kapısına gittiğinizde sizi içeri almaları gereken bir yerdir. (s.66)

*Sahip olduğunuz tek araç bir çekiç ise, her şeyi bir çivi olarak görmeye başlarsınız. (s. 107)

*Melek olarak uyanıyor, ama sonra, günboyu güvenlik arayışı içinde koşuşturduğumuz için, şeytan olarak uykuya dalıyoruz. (Budist atasözü) (s.120)

*Meşe ve selvi ağaçları birbirlerinin gölgesinde büyümezler. Hiçbir zaman bir başkasının gölgesinde büyümeyin.

*****

Gülmek; "SAF" denme riskini göze almaktır.

Ağlamak ise; "DUYGUSAL" görünme riskini...

Birine yakınlaşmak; "KENDİNİ KAPTIRMA" riskini,

Duygularını açmak; "KENDİNİ ORTAYA KOYMA" riskini,

Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise;

"ONLARI BAŞKASINA KAPTIRMA" riskini göze almaktır.

Sevmek; "KARŞILIK GÖREMEME" riskini...

Yaşamak ise; "ÖLME" riskini göze almaktır.

Umutlanmak; "HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRAMA" riskini

Çabalamak ise; "BAŞARISIZ OLMA" riskini göze almaktır...

Ama riskler yaşanmalıdır, çünkü; hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır. Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez. Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken, bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder. Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür.


Leo F.Buscaglia

İngilizceden çeviren: Nur Coşan

Şiir alıntıdır:
http://dagarcik.balca.net/dagarcik10099.aspx