Yaşamayı sevelim

Yaşam anlamsız olsa, ayakta kalma imkanı da olmaz. Eğer algılamış olduğumuz hemen herşeyi, aklımız ve gönlümüzle birleştirip kavrıyabiliyorsak, önümüze çıkacak tüm engelleri aşabiliriz. Bence güzel, mutlu günler yaratmak elimizde... AMA bu yaşam, SÜRPRİZLERLE DOLU... Hiç beklemediğimiz bir anda, çok üzücü olaylarla karşılaşabıliriz. Yaşam bizim için durmuş anlamını bile yitirmiş olabilr. PES dedirtip bizi bu yaşamdan koparabilir de... Ne pes edelim ne de saldıralım bazı şeylere, ne olursa olsun, UZLAŞALIM başımıza gelenlerle. 

Bahçemizdeki bitip, tükenmek bitmeyen inatçı otlar gibi olalım. NE HASTALIKLAR, NE DE KAYBETTİKLERİMİZ bizleri çaresiz kılmasın, onları bir yumak gibi sarıp sarmalayıp içimizde tutalım, yaşamımız boyunca yürütebilmemiz için de TANRIDAN yol göstermesini dileyelim ... 

SEVİNÇ VE ÜZÜNTÜ ; işte bunlar da birer duygu yumağı... Tabii çok farklı iki duygu, ama çoğu zaman ikisinde de gözyaşlarımızı tutamayız. ÇOK çeşitli çalgılarla çalınan orkestranın parçaları sanki şu yaşadıklarımız ;sevinçli ve hareketli, hüzünlü ve yavaş, durgun ve sessiz ... İşte tüm bu parçaları dinlerken DOĞAL VE İÇTEN OLALIM ... Eğer beğenmemişsek bir çıkış yolu bulalım. Hep ÜST SIRALARI hedefleyip, birilerini, kırarak veya görmezden gelerek, ne kendimizi ne de başkalarını bunalıma sokmayalım. 

YAŞAM BU; muhakkak geleceğimizi iyi ölçmeliyiz, onu ak başlatıp belki de ak bitiremeyiz. Ama dünle, bugünü de kontrolümüzde tutamıyoruz, onun için hem kendi yaşamımızın hem de sevdiklerimizin yaşamının bizler için çok değerli olduğunu, DÜNÜ DÜŞÜNÜRKEN, BELKİ DE YARININ KAYBOLABİLECEĞİNİ , ve çoğu kitaplarda da yazıldığı gibi, YAŞAMIN UZUN BİR RASTLANTILAR ZİNCİRİ olduğunu unutmamalıyız ... 

YAŞAMINDA ANLAM BULAN , MUTLAKA HAYATTA KALIR. (IVAN DENIS )