Yaşasın “Halkların birliği ve kardeşliği!”

“Demokrasi emrivaki rejimi değildir!”

Demokrasi ve cumhuriyet...

Ne kadar uyumlu iki sözcük değil mi?

Demokrasi kardeşliği özgürlüğü ve eşitliği taşır bünyesinde!

Cumhuriyetle birleşince de tam anlamıyla yaşanası durum oluşur!

Halk “kendi kendini” yönetmeyi başaracak!

Ve bu yönetiş barış kardeşlik ve dayanışma ve de paylaşma üzerinde yürüyecek!

Ne kadar güzel bir şey değil mi?

Serbest seçimlerle halk kendi iktidarını oluşturacak.

Sonra bu iktidarın idaresinde:

"Yaşama gereksinimini" tam olarak gerçekleştirecek.

"Güvenlik gereksinimini" doya, doya yaşayacak.

"Sevilme duygusunu" doyasıya yaşayacak.

"Statü kazanacak" işli kayıtlı olacak kimseye el açmayacak.

"Kendini ifade etmede" asla ama asla tereddüt yaşamayacak!

İktidarı sürekli takip edebilecek!

İktidarın "seçin döneminde" yazılı olarak beyan ettiklerini mutlaka yapmasını isteyecek.

Yapmayan iktidarı şiddetle uyaracak!

Yeni durumlar karşısında iktidarın "keyfi kararlar" almasına karşı çıkacak!

Kendisine sorularak yeni kararlar almasını sağlayacak!

Zaten böyle bir toplumun oluşturduğu iktidar da sadece bunu yapar!

...

Şimdi de gelelim bize...

Yukarıda saydıklarım sizce de doğru ve güzel değil mi?

Güzel dediğinizi duyar gibiyim!

Fakat...

Başbakana bakıyorum bunları yadsıdıkça yadsıyor!

Bırak "temel gereksinimleri" karşılamayı...

Halka rağmen Suriye konusunda "halkı savaşa sokma" çabasında çabalıyor da çabalıyor!

Bu durumda iki görüntü çıkıyor karşımıza:

A- Başbakan en iyimser yorumla demokrasiyi bilmiyor ya da oyun olarak görüyor!

B- "Söylemeye dilim varmıyor" ama Başbakan emperyalizmin emrine girmiş hem de tam olarak!

Halkı malkı düşündüğü falan yok!

Onun için "varsa yoksa emperyalizmin emelleri!"

Ve belki bilerek belki bilmeyerek; Siyonizm'in "yakın ve uzak planlarını" gerçekleştirip, dolaylı olarak "İsrail emellerine" hizmet ediyor!

Ben öncellikle AKP içinde bu yalan dünyaya bu denli bağlanmayan aklı başında yetkililere sesleniyorum: Lütfen Başbakan’a dur deyin kardeşlerim!

İş işten geçtikten sonra en çok siz dövüneceksiniz biliyorum!

Bir de şu 21. Yüzyılda milli devlet arayışına girip başlarını beladan belaya sokacak olan Kürt kardeşlerime sesleniyorum:

Kardeşlerim bu Yüzyılda artık milli değil “tam demokratik devlet” yapılanması için gayret göstermek en doğru olandır!

Gelin bu uğurda çabalayalım!

Başımızı derde sokacaksak işte bu uğurda sokalım!

Yaşasın tam demokratik cumhuriyet için uğraş!

Yaşasın “Halkların birliği ve kardeşliği!”

Yaşasın, yaşasın!

Saygı ve sevgilerimle...