Yaşayan bilir

Her çekilen sıkıntı, yaşanan her acı bir şeyler alır götürür bizden. Bir şeyler giderken gelen olmaz mı hiç! Götürdükleriyle ilgilenmeye çok meyilliyizdir de, getirdiklerini göremez gözlerimiz nedense.

Ne getirebilir ki dediğini duyar gibiyim ta uzaklardan.

Her acıyı yaşayan bilir derler ya eskiler. Bu acıların neler getirdiğini de bu kişiler bilir aslında. Her yaşanan acı tecrübe bizim gibileri anlamamızı sağlar öncelikle. Atalarımızın dediği gibi, yaşamayan bilmez ya. Sen de yaşamışsındır anlarsın senin gibi yaşayanları ve hatta benzerler hayatları. Yüzünde buruk bir tebessüm görünse de, karşındakini anlamak muhteşem bir deneyim ve inanılmaz bir paylaşımdır.

Sadece bunlar da değil getirdikleri; kulluğunu anlarsın mesela. Çaresizliğin acizliğini hatırlatır sana, acizliğinde bir Rabbin olduğunu. Rabbine yönlendirir seni. Her şey ve herkes bir sınırdan sonra acizken, çaresizken her şeye gücü yetene, her şeyi bir hikmet üzere yaratan Yaradan’a başvurmak, işlerini ona havale etmek muhteşemdir. Bir hikmeti vardır demek, isyandan uzaklaştırır seni. Huzur kaplar ruhunu, bedenini, her yerini.

Şunu da anlarsın mesela, sokakta gördüğün, oradan buradan duyduğun zor durumdaki insanların yerinde bir gün sen de olabilirsin. İnanmak istemezsin ya normalde, bir türlü konduramazsın ya kendine, herkese gelebilir bana bir şey olmaz dersin ya için için. Şimdi anlarsın sen de onun gibi, diğerleri gibi, onlar kadar, onlar gibi insansın. Bunları yaşayanlara daha anlayışlı ve yumuşak olursun. Bir taraftan da şükredersin haline ve sonunda yine Rabbine yönelir; Rabbim yardım et kardeşime, bizlere de kaldırabileceğimden fazla yük yükleme dersin dua edersin. Her duayla kulluğunu içine çekersin, her nefeste huzuru doldurursun ciğerlerine ve sonra sükut eder, hayatı seyredersin.