Yeni yıl ve covid !

Çok zordur, mutlu günlerde ailenin yanında olamamak ve en zoru ise kaybettiğin annene, akrabalarına son vazifeni yapamamak.

Sürgün hayatı budur, seni mahrum eder tüm sevdiklerinizi görememek. Hayır sürgün değilim, covid belası yüzünden üç kere aşı ol, sonunda tekrar covid ol, hem de neymiş yeni versiyonuymuş iyi mi? Sanki eskisini atlatabildik bir de yeni versiyonunu atlatacağız.

Dünya tutsak, dünya sürgün yılları yaşarken, yeni bir yıl neyi iyi getirecek ki, bu yıllar, bu hayat bizlere eskisini bile aratır hale gelecek, her geçen seneler aynısı olmadı mı?

Hep özlem, hep hasret. Hep umut. Umutsuzluğa hapsedilmiş kalpler, yaşama sevincini yitirmiş insanlar. Ayrılıklar, ölümler. Sevgi güzeldir sevebilene, o sevgiye layık olanlara/olabilenlere.

Her sabah yeni bir umuda uyanıp sevebilmek. Gözlerimizin gördüğü, kalbimizin sevebildiği, güneşi gözlerimizde görebildiğimiz yarınlara umutla.

Ohannes  

31.12.2021 08.45