Yıllar sonra ilk kez uzun bir tatil yaptım

Uzun bir aradan sonra yapmış olduğum tatil bu gün itibari ile son buldu.
Yani anlayacağınız topu topu on beş günlük bir tatil.

6 Mayıs günü başlayan tatilimin ilk durağı İstanbul oldu ve İstanbul’da bir süre kaldıktan sonra 15 Mayıs günü tekrar Antalya’ya dönüp 16 Mayıs’ta başlayacak olan Ölüdeniz toplantısına katılmak üzere yola çıktım.
Önce Burdur’un Bucak ilçesine uğradım ve değerli yazar arkadaşlarımızdan Homeros (Ömer Özdamar) Beyle buluşarak Fethiye’nin Ölüdeniz beldesine doğru yol aldık.

Uzun zaman olmuş bu şekilde bir tatil yapmayalı.
Hayli zihnim doluymuş ve tatil boyunca zihnime yerleşmiş olan ne kadar sorun varsa bir kenara itip tatil süresi içerisinde kendimi daha dingin bir hale getirdim.

Yeğenimin evlilik töreni nedeni ile gittiğim İstanbul’a en son 2005 yılında tatil amaçlı gitmiştim.
Aradan geçmiş dört koca yıl ve biz Antalya’da yaşayanlar için İstanbul tam bir cehennem halini almış.
Bu ifade pek de öyle yabana atılmayacak bir ifadedir.
Ve bir kez daha tescillenmiştir ki zorunlu nedenlerim olmadıkça yolum İstanbul il sınırları içerisine düşmeyecektir.

İstanbul’da yaşam hayli zor ve bu zorluk daha tatilimin ilk gününde kendisini gösterdi.
Bir gün sonrasında İstanbul’a hava yolu ile gelen eşim ve kızım daha havalimanından çıkar çıkmaz karşımıza çıkan hengamenin görüntüsünden ürktüler.
İnsan keşmekeşi alabildiğine, trafik diz boyu ve hızlı bir yaşam temposu ilk göze çarpanlar oluyor.

Sıkıcı, sıkıntılı, temposu ve karmaşası ile ürkütücü bir kent İstanbul.

İstanbul ile ilgili yazılacak o denli çok şey var ki doğrusunu isterseniz nereden başlayacağımı dahi bilemiyorum ama bir gerçek var, o da bir kenti batırmak için bu denli çaba gösteren bir başka millet yeryüzüne gelmemiştir.
O ihtişamlı kent İstanbul yerle yeksan olmuş ve yaşanabilir bir kent olma özelliğini kaybetmiş.
İnsanların İstanbul’da yaşıyor olmalarının tek bir nedeni vardır, o da seçeneksiz kalmış olmak.
Başkaca bir nedeni olduğunu sanmıyorum İstanbul’da ısrarla yaşamanın.
Kızım hiç sevmedi İstanbul’u.
Ne zaman dışarıya çıkacak olsak, dışarı çıkmamak için adeta yalvarıyordu.
Haklıydı.
Bitmek bilmeyen trafik keşmekeşi, kalabalık ve kirlilik içerisinde çocuk bir türlü rahat edemedi.

İstanbul’da yaşayanlara sabırlar diliyorum.