Yitirdiğim Dayıma:((

Sevgili Günlük,

Hatırlar mısın bir dayım vardı, güler yüzlü, hep gülen, masmavi gözleri olan. O benim "dayım" diyebildiğim, canıma canını yakın hissettiğim tek varlıktı. Diğerlerini pek tanıma şansım olmamıştı, belki ben onları anlayamamıştım ya da onlar beni. Ama o başkaydı, ne zaman Ümraniye' ye yolum düşse ayaklarım beni ona götürürdü. O benim elimde kalan tek dayımdı, tutunduğum son dalım. Bilirsin ya hep ona kızardım içten içe, "Erkek çocuklar dayılarına benzerler" derler ya, saçlarımın gün ve gün azalmasından hep onu sorumlu tutardım. Ahh be dayı neden saçların yoktu sanki.

Biliyorum ona çok zaman ayıramadım, hep koşturdum iş güç diye. Ancak bir iki ayda bir gidebildim yanına. Şimdiyse bana öyle uzak ki, istesem de gidemem ona. Çok pişmanım şimdi biliyor musun, artık Ümraniye' ye gidemez, yanından geçerken bile seni özler oldum. Kaç defa dolu gözlerle geçtim oralardan. Sensiz oraların da tadı yoktu be dayı.

Artık sana kızmıyorum bilesin, keşke sağ olsaydın da ben tam kel olsaydım. En fazla perük takardım, tatile gidince kafama da güneş kremi sürerdim. Ama bir dayım var diyebilirdim, kalbi pırıl pırıl, çilekeş, mert, adam gibi adam. Seni son gördüğümde anlamıştım beni bırakacağını, yanından ayrılırken biliyordum seni son defa gördüğümü. Koridorda ilerlerken ağladım senin için, gördüm çektiklerini, ızdırabını. Ama o halinle bile dimdik ayaktaydın, "Buna da şükür diyordun...!" Bu durumda bile gözlerinde sevgi, yüreğinde sıcaklık vardı. Daha erkendi be dayı sadece 53 yaşındaydın.

Bana hep senin yerin ayrı derdin, sen de bilesin, senin yerin de bende başka. Belki şimdi yanımda yoksun, istesem de sarılamam sana, uzanıp elini öpemem. Ama hatıran hep benimle, beni hayatta tutan kalbim YÜCE MEVLA' nın izniyle attığı sürece yerin orada hep özel olacak.

Kalbimde ve Dualarımda Daima Sen Olacaksın....!

Kabrin CENNET bahçesi, ahirette mekanın CENNET olsun...

:((((