Yumurtaya can veren Rabbim!

Seviyorum hayvanlarla uğraşmayı. Önceleri merakım alt düzeylerdeydi işimden dolayı kanatlı kümes hayvanlarına karşı. Sonra şartlar olgunlaşınca önce bir horoz 3 köy tavuğu aldım bir kümes yaptım. Civcivlerimiz oldu tavuklardan ama onları da fare irilerine ( cardın ) kaptırınca hevesim kırılır gibi oldu. Sonra süs tavuklarına merak sardım birden. Bir iki çift habeş tavuğu aldım. Bir tavuk bu kadar mı sempatik olur? Sonra yanına bir çift de Fizan tavuğu aldım. Onlar da jölelenmiş gibi olan saçları ile ilgi odağı. Yok böyle bir uğraş. İşin içine girdikçe girdim çıkamaz oldum. Sonra bir tane kuluçka makinesi aldım kendime. Tavuklarımın yumurtalarını makineye atmaya başladım. Onlardan da civcivlerimizin çıktığını gördükçe daha bir heveslenmeye başladım bu işe. Şimdilerde yaklaşık 100 civcivim 6-7 çift tavuğum var. İsteyenlere yumurta isteyenlere de civciv temin ediyorum. En azından kendi yedikleri yemin parasını çeviriyorlar. Böyle olunca tavuklarıma bakmak daha da bir haz veriyor bana. Ne de olsa cebime dokunmuyorlar.

Tüm derdimi, sıkıntımı alıp gidiyorlar bu hayvanlar benden. Bu kadar mı rahatlatıcı bir uğraş olabilir bir insan için. Öyle çok büyük şeyler hayal etmiyorum yaptığım uğraş ile ilgili ama yeni hedefim deve kuşu üretmek olacak. Nasıl yaparım bilmiyorum ama bir defa deneyeceğim şansımı. Allah yardımcım olsun!

Sevgi ile...