Yurda yol gözüktü...

Burada hava bugün biraz ılıdı ama yağmur geliyor. Hem de dolu dolu.

Karmakarışık duygular içindeyim. Bir yandan kısa süre de olsa yakınlarımla hasret gidereceğim diye sevinirken, diğer yandan evimden ayrılıyorum diye hüzünleniyorum...

Yıllardır burada yaşamanın verdığı alışkanlık ve eşim çocuklar... Kısa süre de olsa ayrılmak yüreğimi burkuyor. Kayak yapmaya giden kızım telefon etti. "iyi yolculuklar " diye. Ne istediğini sorunca "İşte bir seyler al getir " dedi. Kardeşim yurttan aradı hayırlı yolculuklar dilemek için...

Valiz hazırlamak evi derleyip toplamak derken zaman su gibi aktı geçti. Sanki hergünkü yaşantımdan daha yorucu bir gündü. Hediyelik almak zevkti ama uçakta valiz ağırlığı akla gelince ellerim durdu.

Terör vs önlemleri nedeniyle didik didk aranıyoruz nerede ise. El çantasında sıvı taşımak yasak.

Yaklaşık 12 saat. Uyumak en iyi yol galiba.

Kimbilir belki bir iki blogcu ile karşılaşma şansım olur. Bir gün İzmir'de olacağım belki. Orada yiğenim var. Oğluşunu görmeye gitmeyi düşünüyorum. Annesini az mı kucakta taşımıştım. İnşallah oğluşunu kucaklamak da kısmet olur.

Yurtta iken de bloga bakacağım fırsat buldukça ....

Arkamdan sular gibi ak gel diyerek kovayla su boşaltan olmayacak :(

Kısa da olsa huzurlu bir tatil geçirmek dileğiyle ...