Yüzük parmağının öyküsü….

Bugün bir arkadaşımızı daha kaybettik.  İnsan yakın arkadaşlarını sırayla kaybedince, ister istemez sıranın ne zaman kendisine geleceğini düşünüyor.  Bu arkadaşımız yakın bir zaman önce de  40 yıldan fazla evli olduğu eşini kaybetmişti.  Zaten uzun süren evliliklerde eşlerini kaybeden erkekler fazla uzun yaşamıyor. Yoksa bir iki yıl evli kalıp ayrılanlar için bu kural geçerli değil.

Şimdi eşler hakkında Çinli’lerin el parmaklarını kullanarak yaptıkları bir mizanseni hatırlatmak istiyorum.

Fotoğraftaki gibi ellerinizi açarak parmak uçlarınızı birleştirin. Orta parmaklarınızı  ise bükerek yapıştırın.  Çinliler baş parmakları, anne baba, işaret parmaklarını kardeşler, serçe parmaklarını çocuklar, yüzük parmaklarını eşler olarak isimlendirmişler. Orta parmaklar de kendileri oluyor.

Bükülmüş orta parmaklar dahil bütün parmaklar yapışık durumdayken, baş parmaklarınızı ayırın.  Gayet kolay ayrıldı, değil mi?  İnsan bir zaman geliyor, anne ve babasından ayrılıyor. Sırayla diğer parmaklar yapışık durumdayken, işaret parmaklarınızı ayırın. Tıpkı kardeşlerin bir zaman sonra ayrıldığı gibi. Aynı şekilde serçe parmaklarınızı ayırın. Çocuklar da bir gün gelip ayrılacaklar. Son olarak bütün parmaklar yapışık durumdayken,  yüzük parmaklarınızı ayırın.

Ayrılmıyor, değil mi?

İşte uzun süren evliliklerde insanı ancak ölüm ayırıyor.

Arkadaşım ise bugün ebedi hayatta eşine kavuştu. Bahadır arkadaşımıza Allah’tan rahmet diliyorum.