Yüzyılın Hastalığı "Nomofobi"

Biraz iddialı bir başlık ve maalesef ki bu yazıyı okuduktan sonra hepinizin mutabık kalacağı bir konu. Bu hastalık özellikle son 5 yıldır tüm insanlığı sarmış durumda. Özellikle gelir seviyesi orta ve üst düzeydeki insanlarda daha çok görünen, yeni nesli ve orta yaş grubunu hedef alan bir hastalık. Tıp insanları bu konuda bize şunları söylüyor. Milyonlarca insanı etkileyen bir hastalıkla karşı karşıyayız. Nöro sisteme ciddi olumsuz etkileri olan bir hastalık. Ruhsal sağlığı bozuyor, kaygılanma, uykusuzluk, dikkat zayıflığı, depresyon ve sonunda intihara eğilime neden oluyor. Bu dehşet verici hastalığın adı nomofobi. Modern çağın teknoloji kölelerinin hastalığı da denebilir. Telefondan ayrı  kalamama hastalığı.

Sosyolojik etkilerini her an hissettiğimiz bir hastalık. Duraklarda, arkadaş sohbetlerinde, işte, okulda, parkta boş olunan ya da olunmayan her anda, yanınızda kimsenin olmasını önemsemeden elimize aldığımız bir telefon ile whatsapp’a bişi yazmam lazım, duruma bakacağım, facebook’ta şu paylaşımı görmem gerek, onu takip ettim ne yorum yapmış, kaç beğenim var….vb bir çok sebeple mesajlaşıyor, takip ediyor ve elimizden indirmediğimiz bu teknoloji ile karşımızdakileri, yanımızdakileri yok sayıyoruz. O güzelim parklarda, tatil yerlerinde, aile meclislerinde, dost sohbetlerinde, en güzel yemek masalarında sevdiklerinizle beraberken düşündüğümüz tek şey ne paylaşırım, ne yazabilirim kimler görmüş beni, kim beğenmiş…vb bir çok bizi o an ve gerçeklikten alan şeyler.

Bu hastalık bizi ele geçiriyor. Hatta birçoğumuzu ele geçirmiş durumda. Sohbet, okuma, yazma, yürüme, spor…vb interaktif etkinlikler  yerine ekranlarda kaybolmuş durumdayız.  Size ironik bir şeyden daha bahsetmek isterim. Bu cihazları geliştiren dünya devi firmaların, teknoloji devi kurumaların kurucuları kendi çocuklarını bu kodlanmış tek düze programlardan uzak tutuyor ve kullanmalarına izin vermiyor ya da kısıtlıyor. Sizce bu çok anlamlı değil mi?

Bu konuda ciddi medya okuryazarlığı ve rehabilitasyon çalışması yapılmalı. Özellikle yeni nesli bu teknolojik rahatsızlıktan kurtarmalı ve doğru kullanmanın yollarını onlara öğretmeliyiz. Teknoloji artık vazgeçilmez kabul edelim ama esaret olmamalı. O zaman şimdiden hepimize geçmiş olsun umarım tez zamanda normale döneriz. Bir demli çay başında sevdiklerimizle sohbet edip telefonlara bakmadan saatler geçirebiliriz. Sağlıcakla kalınız.

Mahmut SELÇUK

www.mahmutselcuk.com