Zeytin

Kara, iri iri, üç çift göz! Tabağın ortasında tek başına kala kalan, tek bir zeytin tanesine takılmıştı. Peşkirin ucunu, belli belirsiz çekiştirip duran minicik eller, uzanıp da ‘’O’’ tek taneyi alamıyordu! Üzgün ve hüsranla buğulanan gözlerindeki hüznü, çocuklarından sakınan anne; yer sofrasının ortasında duran tepsinin kıyındaki somundan, üç kocaman lokma kopardı. ‘’O’’ tek zeytin tanesini de üçe bölüp, kocaman lokmaların içine yerleştirdi ve bir bir o minik ellere tutuşturdu.

Yokluk, yoksulluk hayatın fıtratında mı vardı? Yoksa o melun fıtrat gelip de onları mı bulmuştu? Onlar gibi nicelerini! Bilinmez!

Gün olur, tek bir zeytin tanesi, rızık olur sofralara ‘’Ben hayatımda bugüne kadar hiç zeytin yemedim!’’ Ya da’’ Bir bardak suda fırtına koparıyorsunuz! Dağ, taş zeytin ağacı dolu’’ diyenlere inat!

O mızrağımsı, deri gibi sert, minik ama yeşilin bin bir tonundan birini yaprağının üstünde, gümüşün albenisini de yaprağının altında gizleyen zeytin… Yapraklarının kimi kez yakacak, kimi kez de içinde barındırdığı uçucu yağları ve tanenle, Alternatif Tıp’ta şifa kaynağı olarak kullanıldığı zeytin…

İlkbaharın son demlerinde salkım salkım açan çiçekleriyle ve kışa doğru sürgünlerinin arasında önce yeşil, sonra kararan meyvelerini insanlara sunan zeytin…

Büyüdükçe irileşen gövdesiyle, beyaz güvercinin ağzında tuttuğu dalıyla Barış’ın simgesi olan zeytin…

Derindir kökleri, aynı tarihçesi gibi. Kumlu çakıllı, kalkitli ya da taşlı ayırt etmez, salar derinleşir, toprağa. Yüzyıllar boyu hüküm sürer olduğu yerde. Sever ışığı, Güneş’i sıcağı. Bir yıl bol, bir yıl nazlanır ürün verirken. Halk arasında ‘’ Zeytinin var yılı, yok yılı’’ derler, hasat ederken.

Mitolojide ‘’ölümsüz ağaç’’ diye isimlendirilirken, Kuran-ı Kerim’de de ‘’Tanrının insanlara hediyesi olarak Sina Dağı’na cennetten indirildiği’’ yazmakta ve ‘’mübarek bir meyve’’ olarak tanımlanmaktadır zeytin…

‘’Allah, göklerin ve yerin Nur’udur. O’nun nurunun misali, içinde çer; ağ bulunan bir kandil gibidir; sırça, incimsi bir yıldızdır ki doğuya ya da batıya da ait olmayan kutlu bir zeytin ağacından yakılır; (Bu öyle bir ağaçtır ki) neredeyse ateş ona dokunmasa da yağı ışık verir. Bu Nur üstüne nurdur. Allah, kimi dilerse onu kendi nuruna yöneltip, iletir. Allah, insanlar için örnekler verir. Allah, her şeyi bilendir.’’ (Nur Suresi 35) (Alıntı)

Tarihsel verilere göre, Milat’tan önceki yüzyıllara dayanır geçmişi, elbette tespit edildiğince, belki de daha eski.

Anadolu’da, İyonların zeytinden, yağ çıkarmak için kullandıkları pres ve aletler ile muhafaza etmek için kullandıkları küplerin bulunduğu ve sergilendiği ‘’Kuşadası’nda OLEATRİUM, Dünya’nın ilk ve tek Zeytinyağı Müzesi ‘’ olma özelliğini taşır.

http://blog.milliyet.com.tr/kusadasi-nda-sakli-cennet--degirmen--1--oleatrium/Blog/?BlogNo=366218

Bu mucizevi bitkinin meyvesi zeytinin ‘’ altın’’ diye nitelendirilen, her derde deva; yeşilimsi- sarımtırak renkteki yağı; zeytinyağının faydaları, saymakla bitmez.

Zeytin ve zeytinyağı bünyesinde ‘’A,D,E ve K vitaminlerini ihtiva eder. Kalınbağırsak, prostat, mide ve pankreas kanseri ile kalp ve damar hastalıklarından korur. Karaciğerin dostu, kemikleri güçlendirici, antioksidan özellikte, kabızlığı öneyen, hücre yenileyen ve yaşlanmayı geciktirerek, ömrü uzatan zeytin…

Kıymayın!

Nesiller boyu insanlara, faydadan ve şifa vermekten başka hiçbir suçu olmayan zeytin ağaçlarına!

Unutmayın!

Gün olur, devran döner!

Yeşili, betona, yola veya santrallere, tercih eden insanlara, Tabiat Ana, verdiklerinin kıymetini bilmedikleri için, en acı yöntemlerle eza eder!

Ay Şen…

Tanen: Bitkilerden elde edilen ve açık sarı-kahverengi toz, pul ya da süngersi bir kütle halindeki biçimsiz (amorf) maddelere verilen addır.

Çer; ağ: kandil, Işık, çırağ