Zor..!

Zorluyosunuz kendinizi ayni dilde konuşmak için...
ama olmuyor..
Tutmuyor frekanslar..
Daha bir kibar olmak istiyosunuz..!
Daha bir nazik..!
Daha bir insancıl..!
Daha bir insan gibi..!
Ama yok.!
Yok.!
Nafile..
Bir türlü tutturamıyosunuz, onlarla frekansınızı..

Sistemin "olmazsa, olmaz"miheng taşlarından olan, işadamlar'ından bahsediyorum..
Karşı tarafta, iyimser, hoşgörülü, başkalarının emeğine saygı duyan, sanat ruh'uyla donanımlı!
Siz..

Her birey; yaşam savaş'ı gereği, mutlaka işadamlar'i veya benzeri kişilerle yüzyüz'e gelip, alış-veriş yapmak zorunda kalıyor.. Siz sanatcı ruhunuzla bahsettiğim benzeri işadamının biriyle alış-veriş yapmak istediğinizde, karşınızdaki işadamı sanki insan değil.!
Bir kemirgen..!
Bir ahtapot..!
Bir salyangoz..!
Bir akrep sanki..!

İnsanlar kazanmaları için illa da konuşamayan insan kılığına mı girmek zorunda.?(kemirgen v.b gibi)

Sanat ile kapitalizm hiç mi doğru bir yolda kesişmezler..!.?

Zor... Zordur frekans tutturmak..!

Sevgiler