Beşinci bir mevsim

Şu hayatta

geçip de giden onca dört mevsim boyunca

Eksik kalan şeyler varsa dünyanda,

Çocukluk oyunları, özlem ve sevdalarından

Ya da işinden, gücünden,

Hele de toplumsal hayâ llerinden yana

Geçmişinin nemli ve ıssız avlularında,

gece gündüz nöbetçi ve tek başlarına

öylece bekleşen...

Tamamına ermese de hiç bir şey,

Hayatın(ın) o kocaman,

Yarım kalmış eserler atölyesinde. 

Alıkoymuş olabilir seni bazen,

Bazı şansızlıklar, olmayışlar, arzularından,

Uzun yaşamın sarp ve dar patikalarında.

Zorlu yollardan, ormanlardan,

bazen de balçıklı  tarlalardan geçip

hayat limanına erkenden demirlendiysen 

Göğsünün sol yanı kır(l)ık olan

adam, kadın yani insan

B BBu nedenle,

Direncin önce bükülmüş sonra da kırılmış olabilir

Kesme umudunu yine de

Kapıda bekliyordur seni belki de, 

Yeni bir mevsim

Hiç olmamış, hiç yaşanmamış

Yeni bir mevsim.

Attığın tüm zarlar şimdiye değin

hep kaybettirdiyse sana üzülme, dene yine,

Belki de bu mevsim "düş-eşin"dir senin.

Lâ  civert geceli kışlara,

Gelincik kırmızısı ilkbahara,

Ateş kızılı yaza ve

Yaprak kurusu sonbaharlara,

Kardeş bir yeni mevsim

Bekle ve asla vazgeçme! 

Belki de içten içe

bizlere vaat edilmiş

Beşinci bir mevsim var

Bilsek de bilmesek de...

İ. Ersin KABAOĞLU,

9 Mayıs 2013, Ankara