‘Kart- Kurt’ ve Kürt meselesi

Geçmişte, ülkedeki egemen anlayış yıllarca Kürt varlığının inkârı iddialarına odaklanıldı. Bu anlamda sözde bilim adamlarına tezler bile hazırlattı.

Bunlardan en komik olanı ise Dağ Türklerinin karda yürüyüş hikâyesi!

Senaryoya göre, güya Türkler karlı dağları aşarken ‘kart-kurt’ seslerini çıkarmışlar ve zaman içinde bu sesler Kürt olarak dönüşmüş…’

‘Böylece malum Kürt halkı bunlardan türeyerek çoğalmış ve yurdun dört bir yanına dağılmış…’

Süreçte olanlar bununla da sınırlı değil. Şiddet ve ölüm içeren; inkârı kolaylaştıracak önlemler de alınmış.

Zamanın Kürt aydınlarının birçoğu içeride; kötü yaşam koşullarına ve sorgu odalarındaki ağır işkencelere maruz bırakılmışlar.

Hatta bir ara köy isimlerine ve çocuklara verilen adlara da el atılmış. Kürtçe ve Kürtçe’yi çağrıştıran isimler tümüyle yasaklanmış.

Doğu ve Güneydoğu’daki faili meçhul cinayetler ve insan kayıpları da benzer kötü dönemlerin eserleri.

Derken ‘Kürt Meselesi’ kartopu misali yuvarlana, yuvarlana büyümüş ve günümüze kadar gelmiş.

Bu gün kangrene dönüşmüş ‘Kürt Sorunu’na, ‘Açılım ve Demokratikleşme’ adına bir neşter atılmaya çalışılıyor.

Ancak tespitler ve yapılmaya çalışılanların bir kısmı, çözümden hayli uzak ve anlamsız.

Örneğin; ‘Kürt Sorunu ve Çözüm Önerileri’ adı altında yapılan toplantının mekânı bir üniversite veya amaca daha uygun bir yer olabilirdi.

Bir diğer yanlış ise, açılıma davet edilenler arasında muhatap bilinen tarafların yokluğu/ belirsizliği idi.

Kim bilir!

Belki sağduyumuz ‘Kürt Açılımı’ diyor, öte yandan bedenimiz alışkanlık gereği hala ‘Kart- Kurt’ ederek, duruma tepki gösteriyor…