- Kategori
- Edebiyat
“Kim çoğaltacak kanatlarımı”
“Açıklara açıldım
Açıklara
Beni bütün dillerle çevirdi dalgalar
Ve kırdı
Dize
Dize
Açıklara açıldım
Açıklara
Gemim açık denizlerde kudurdu
Kendi vatanında aramakta vatanını
Kalmak
Kalmak için
Kitapta sancılanan nağmelerle
Kapıya üşüşen sineklerle
Yalnız başıma kaldım
Kim öğretecek bana okumayı yazmayı
Bir kelebek gibi rüzgârda
Kim çoğaltacak kanatlarımı açıldığım bu yolda
Bir ömür boyu bu yerde
Kitaplarla yaşamak
Bekçilerle yaşamak
Taş kesilmiş bir ağızla yaşamak
Açıklara açıldım
Açıklara
(….)”*
Filistinli şair Muin Bessiso'nun şiiri, emperyalistlerin, petrol tröstlerinin, diktatörlerin, bağnazlığın, şeriatın, çölün, sıcağın ve cehaletin kuşatması altındaki Arap dünyasının sessiz haykırışından bir örnek... “Kuşatma altındaki Arap alemi” derken sadece İsrali işgali altındaki Filistin ya da ABD’nin yakıp yok ettiği Irak gelmesin akla. Bugün toplam nüfusu üç yüz milyona yaklaşan Araplar her şeyden önce kendi diktatörlerinin esareti altında. İşin acısı, o diktatörlerin muhalifi durumundaki güçler de Arap halklarına daha aydınlık, daha özgür bir gelecek vaat etmiyor. Çürümüş diktatörlüklerin alternatifi şeriat cumhuriyetleri, Saddamların alternatifi Usame Bin Ladin’ler olabiliyor ancak. Arap aleminin ruhu kadınlarının üzerindeki ağır giysiler gibi baskı altında. Parmağını kımıldatsa bir yerlere çarpıyor; Tanrının sonsuz yasaklarına, ABD işgaline, İsrail’in duvarlarına, petrole, petrolle beslenen krallarına, düşmana, cetvelle çizilmiş devlet sınırlarına, gencecik çocuklarını intihar eylemcisi olmaya iten çıkmaz sokaklara, büyüklü küçüklü kendi tiranlarına, cehaletin yoğun karanlığına…
Şiir bu kuşatılmışlığı çok iyi anlatıyor. Şair, “Bir ömür boyu bu yerde/Kitaplarla yaşamak/Taş kesilmiş bir ağızla yaşamak/Bekçilerle yaşamak…” derken bunu vurgulamak istiyor.
“Kim çoğaltacak kanatlarımı?”
Kanadı yok ki çoğalsın. Elleri var sadece… “Her yerde” olan bir Tanrıyı hep gökyüzünde arayan uzanmış eller. Oysa gökte B-52’ler, Cobra’lar var sadece. Ve bombalardan başka bir şey düşmüyor, duaya açılan ellerine. Çöl yakıyor ayaklarını, eğer bomba yüklü bir kamyon yakmazsa.
Ve “kendi vatanında aramakta”lar vatanlarını. Vatan bildikleri, üstünde gezindikleri topraklar ayaklarına takılan tel örgülerle, sınır muhafızlarıyla ve petrolün kendilerine pek de yar olmayan lanetli bereketiyle çevrili.
Ve “Kitapta sancılanan nağmelerle” konuşuyor Arap şair, başka dil de bilmiyor. "Taş kesilmiş bir ağızla" yaşıyor.
<ı>*Muin Bessiso- "Kaside"/Çağdaş Arap Şiiri Antolojisi/ ı><ı>Çeviren: Metin Fındıkçı/Toros Kitaplığı ı>