2 Ekim Hicri Yılbaşı

Sevindim çünkü her zaman denk gelmez.

2 Ekimle iyi geçiniriz;  veryansın etmişliğim olsa da severim kendisini…

İkisini, ekimini; kızıl kahve sarımtırak, yeşili gitmiş yapraklarını, şu sonbaharın dinginliğini ağırbaşlılığını, sıcağının olgunluğunu severim.

On sekiz yaşında anne olmuş anam...

Atmış keşmekeş bir dünyanın içine; o günden beri; dalgalara karşı kürek çekip dururum. Sandal eskidi; kürekler çatlak çatlak; “karaya mı çıksak” düşüncesi pek parlak sayılmasa da sırt ağrılarına iyi gelecek.

“ Bu neyin hazırlığı Alev Hanım”

Hazırlık filan yok İlhami; sadece 2 Ekimi karşılamaya gideceğim. Loş ışıklı içi ahşap dekorlu mekâna, yalnız başıma; Latin Amerika danslarının gösterisi var. Seyirci oturduğu yerden eşlik edip gönlünce tepinebilecek.

Grönland Köpekbalığı olsaydım; durum farklı olurdu. Onlar gibi sakin sakin yüzerdim karanlık buz gibi sularda, ancak 150 yaşında anne olacağımdan türlü çeşit üniversitenin eşiklerini aşındırırdım.

Her sene 1santim büyümek en az 400 yıl yaşamak.

Zor iş değil mi İlhami?

Bilmem hiç o kadar zamanım olmadı benim.

Güzel ve aydınlık günlere, hep birlikte…

Alev Meisel /Berlin 01.10.2016 Cumartesi